مقدمه: اختلالات اسکلتی-عضلانی در کارگران ساختمان‌سازی نسبت به سایر شغل‌ها شیوع بالایی دارد. این مطالعه با هدف ارزیابی ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی-عضلانی به روشPATH  در کارگران ساختمان‌سازی در استان ایلام انجام شد.

روش‌کار: این مطالعه به ‌صورت توصیفی- تحلیلی و مقطعی بر روی 68 نفر از کارگران ساختمان‌سازی (10 نفر بنا ،37 نفر کارگر معمولی، 11 نفر کاشی‌کار و10 نفر گچ‌کار) در خرداد 1394 انجام شد. نحوه انتخاب نمونه به صورت تصادفی ساده بود. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، چک لیست روش PATH  بود. در نهایت داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارSPSS 19  و آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج: بر اساس اطلاعات بدست آمده از چک لیست روشPATH  بیشترین حالت پوسچر برای وضعیت تنه (5/57 درصد) و گردن (4/43 درصد)، خمش شدید بود. برای پوسچر بازو بیشترین حالت پوسچر قرار گرفتن هر دو دست در بالای ارتفاع شانه (5/59 درصد) بود. بیشترین حالت پوسچر برای وضعیت پا حالت خنثی (2/86 درصد) و زانو خمیده (1/44 درصد) بود. بیشترین وزن بار حمل شده 5 تا 10 کیلوگرم (7/36 درصد) و 10 تا 15 کیلوگرم (2/46درصد) می‌باشد. شغل‌های کارگر معمولی و کاشی کاری دارای درصد ریسک بیشتری برای ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی بودند.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی–عضلانی در کارگران ساختمان‌سازی بالاست که گویای آسیب‌زا بودن شرایط و محیط کار در صنعت ساختمان‌سازی می‌باشد. بنابراین، انجام اقدامات اصلاحی جهت بهبود شرایط کار ضروری است.