دوره 4، شماره 2 - ( پاییز و زمستان 1396 )                   جلد 4 شماره 2 صفحات 18-8 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی کارشناسی ارشد، آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
2- گروه آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
3- گروه آمار حیاتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
4- متخصص ارولوژی، مرکز پژوهش‌های طب دریا، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله (عج)، تهران، ایران.
چکیده:   (5710 مشاهده)
هدف: سرطان پروستات، شایع‌ترین سرطان بدخیم در مردان بوده و بعد از سرطان ریه دومین علت مرگ‌ومیر انواع سرطان، در مردان است. هدف از انجام این پژوهش تبیین رفتارهای پیشگیری‌کننده از سرطان پروستات مبتنی بر مدل اعتقاد بهداشتی در بین مردان نظامی استان هرمزگان می‌باشد.
روش‌ها: پژوهش به لحاظ روش، توصیفی- تحلیلی می‌باشد که در سال 1395 بر روی 253 نفر از مردان یک مجموعه نظامی در استان هرمزگان به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی طبقه ای انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ای مشتمل بر مشخصات دموگرافیک، سؤالات مربوط به سازه‌های مدل اعتقاد بهداشتی و سؤالات بیان عملکرد رفتار پیشگیرانه بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و شاخص‌های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی) تجزیه‌وتحلیل شدند.
نتایج: در این پژوهش، ارتباط معنی‌داری بین میانگین نمره سازه‌های حساسیت درک شده، منافع، موانع درک شده و خودکارآمدی با عملکرد مردان نظامی در خصوص رفتارهای پیشگیری‌کننده از سرطان پروستات مشاهده شد (0/05P-Value<). همچنین از بین سازه‌های مدل اعتقاد بهداشتی، مولفه‌های موانع درک شده (0/001P-Value<) و خودکارآمدی (0/001P-Value<) مهم‌ترین پیشگویی‌کننده‌های عملکرد پیشگیرانه مردان نظامی در خصوص سرطان پروستات بودند.
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر پیشنهاد می‌کند که متخصصین آموزش سلامت در هنگام طراحی و اجرای برنامه‌های آموزشی در مورد سرطان پروستات باید به سازه‌های پیشگویی‌کننده همچون موانع، منافع درک شده و خودکارآمدی درک شده توجه نمایند.
متن کامل [PDF 775 kb]   (2671 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/1/21 | پذیرش: 1396/2/18 | انتشار: 1396/10/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.