دوره 5، شماره 1 - ( بهار- تابستان 1397 )                   جلد 5 شماره 1 صفحات 44-36 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
2- گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
3- گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی تربت‌حیدریه، تربت‌حیدریه، ایران
چکیده:   (4359 مشاهده)
چکیده
هدف: پارامترهای فیزیکی و شیمیایی مختلفی می‌تواند بر کیفیت آب تاثیرگذار باشد. به همین منظور این پژوهش با هدف پایش کیفی پارامترهای شیمیایی و فیزیکی منابع آب زیرزمینی سه شهرستان در استان خراسان رضوی انجام شد.
روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی در بازه زمانی 1394-1384، تعداد 627 نمونه از منابع چاه آبی شهرستان‌های خواف، تایباد و رشتخوار براساس روش استاندارد متد برای آزمایشات آب و فاضلاب برداشت و 12 پارامتر شامل هدایت الکتریکی، کربنات، pH، بی‌کربنات، سولفات، کلرور، منیزیم، کلسیم، سدیم، پتاسیم، کل جامدات محلول و سختی کل طبق روش‌های استاندارد بررسی شدند. داده‌ها با نرم‌افزارهای Excel وSPSS  تجزیه و تحلیل و کیفیت آب با استانداردهای ملی و رهنمودهای سازمان جهانی بهداشت مقایسه شدند.
نتایج: یافته نشان می‌دهد پارامترهای منیزیم، کلسیم، سدیم، پتاسیم و pH برای هر سه شهرستان‌ در محدوده استاندارد بود، میانگین داده‌های شهرستان‌های تایباد، خواف و رشتخوار برای پارامتر هدایت الکتریکی به ترتیب 4229، 1724و 2918 میکروموس بر سانتی‌متر، کل جامدات محلول 2664، 1086و 1838 میلی‌گرم در لیتر، کلرور 807، 240و 578 میلی‌گرم در لیتر بود. بنابراین مقدار پارامترهای مدنظر در آب شهرستان‌های تایباد و رشتخوار بیشتر از حد استاندارد بود. میانگین مقدار سختی در منابع آب شهرستان‌های مورد مطالعه به ترتیب 594، 285و 362 میلی‌گرم در لیتر کربنات‌کلسیم بود. براساس نتایج آب شهرستان‌های تایباد و رشتخوار در محدوده آب‌های خیلی سخت و منابع آبی شهر خواف جزء آب‌های سخت تقسیم‌بندی شد.
نتیجه‌گیری: اکثر پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب شهرستان خواف در محدوده استاندارد ملی بوده، اما شهرستان‌های تایباد و رشتخوار از نظر برخی از پارامترها فراتر از محدوده استاندارد است.
 
متن کامل [PDF 384 kb]   (2446 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/10/11 | پذیرش: 1397/7/13 | انتشار: 1397/7/13

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.