دوره 5، شماره 1 - ( بهار- تابستان 1397 )                   جلد 5 شماره 1 صفحات 35-28 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- بهداشت حرفه‌ای، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بم، بم، ایران
2- آموزش بهداشت،گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بم، بم، ایران.
3- بهداشت حرفه‌ای، گروه بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بم، بم، ایران.
چکیده:   (4176 مشاهده)
چکیده
هدف: امروزه بارکاری ذهنی از مهمترین موضوعات سیستم‌های کاری است. عوامل مختلفی بر ظرفیت‌های ادراکی افراد تاثیر می­گذارد که باعث ایجاد خطاهای انسانی می­شود. در کارخانه تولید تن­ماهی به دلیل ماهیت­کار و استفاده از ابزارها و تجهیزات، ریسک حوادث در اثر خطاهای انسانی بالا می‌رود. مطالعه حاضر با هدف بررسی نوع حوادث کارخانه و یافتن ارتباط بین حوادث و بارکاری­ ذهنی افراد انجام شد.
روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی و به صورت همه‌شماری بر روی 48 نفر از کارکنان کارخانه تولید تن‌ماهی پارسیان زاگرس انجام شد. جهت گردآوری داده­ها از پرسشنامه Nasa-Tlx استفاده شد، آمار حوادث به صورت خودگزاردش­دهی و اسناد حوادث ثبت شده بدست آمد. آنالیز داده­ها با نرم‌افزار SPSS با انجام آزمون‌های آماری تی‌تست، رگرسیون خطی، آنالیز واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون صورت گرفت.
نتایج: نتایج نشان داد بین جنس و میانگین حوادث اختلاف معنا‌داری وجود دارد (009/0P-Value<). ضریب تکرار حادثه 195 بدست آمد. میانگین بارکاری ذهنی بالاتر از سطح مطلوب 50 درصد شد، همچنین میانگین حوادث در زنان (82/27) بیشتر از مردان (46/16) بود. بین فراوانی حوادث و بارکاری ذهنی کل ارتباط معنا‌داری یافت شد (041/0P-Value<). این ارتباط معنا‌دار در سالن تولید (025/0P-Value<) دیده شد. همچنین از بین سنجه‌های بارکاری ذهنی بین عملکرد و بارکاری ذهنی (044/0P-Value<) و میزان کسل‌کنندگی و بارکاری ذهنی (0001/0P-Value<) ارتباط معنا‌دار مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه احتمالا بارکاری ذهنی بر فراوانی حوادث موثر است. بنابراین اجرای برنامه‌ای جهت تعدیل بارکاری ذهنی مانند بررسی ساعات کاری و مدت زمان استراحت ضروری به نظر می‌رسد.
 
متن کامل [PDF 270 kb]   (2153 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/12/22 | پذیرش: 1397/6/17 | انتشار: 1397/7/18

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.