دوره 5، شماره 2 - ( پاییز و زمستان 1397 )                   جلد 5 شماره 2 صفحات 11-19 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
2- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی در ارتقاء سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
3- دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
4- مرکز تحقیقات قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
چکیده:   (3877 مشاهده)
هدف: مصرف میوه‌جات و سبزیجات نسبت به میزان توصیه‌شده پایین می‌باشد، هدف مطالعه تعیین تأثیر مداخله آموزشی از طریق همسانان بر میزان مصرف میوه و سبزی در زنان خانه‌دار بود.
روش‌ها: در این پژوهش نیمه‌تجربی زنان خانه‌دار ساکن شهرک مروارید و شهرک فجر بندرعباس شرکت داشتند. حجم نمونه 65 نفر در گروه مداخله و 65 نفر در گروه کنترل بود. نمونه‌‌ها به‌صورت تصادفی ساده و از روی پرونده‌های آن‌ها در مرکز سلامت مستقر در شهرک‌ها صورت گرفت. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه طی دو مرحله (قبل و دو ماه بعد از اجرای مداخله آموزشی) جمع‌آوری شد. آموزش در مورد اهمیت و فواید مصرف میوه و سبزی از طریق همسانان و به مدت یک ماه در گروه مداخله انجام شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS و آمار استنباطی تجزیه‌وتحلیل شدند.
نتایج: قبل از آموزش دو گروه مداخله و کنترل ازنظر متغیرهای موردبررسی اختلاف آماری معنی‌داری باهم نداشتند، درصورتی‌که بعد از اجرای مداخله آموزشی منافع و خودکارآمدی نسبت به مصرف میوه و سبزی در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌دار و موانع درک شده کاهش معنی‌داری یافت (001/0>P-Value). همچنین تعداد واحد میوه و سبزی مصرفی روزانه در گروه مداخله از 73/1 به 20/4 و در گروه کنترل از 96/1 به 16/2 تغییر یافت و اختلاف آماری معنی‌داری بین آن‌ها مشاهده شد (001/0>P-Value).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج آموزش از طریق همسانان موجب افزایش منافع و خودکارآمدی، کاهش موانع و افزایش تعداد واحد میوه و سبزی مصرفی روزانه در زنان خانه‌دار می‌شود.
کلیدواژه‌ها: میوه، سبزی، آموزش همسانان، زنان خانه‌دار.
متن کامل [PDF 544 kb]   (1099 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/10/26 | پذیرش: 1397/11/13 | انتشار: 1397/12/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.