دوره 5، شماره 2 - ( پاییز و زمستان 1397 )
جلد 5 شماره 2 صفحات 65-73 |
برگشت به فهرست نسخه ها
فاطمه مسافری* 
1، مهرداد احمدی2 ، فاطمه پور رمضانی3 ، مهسا عابدی ارانی4
1، مهرداد احمدی2 ، فاطمه پور رمضانی3 ، مهسا عابدی ارانی4
1- مدیریت و برنامه‌ریزی محیط‌زیست، مرکز تحقیقات سلامت موادغذایی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
2- مرکز تحقیقات سلامت موادغذایی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
3- مرکز تحقیقات سلامت غذا، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
4- دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
2- مرکز تحقیقات سلامت موادغذایی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
3- مرکز تحقیقات سلامت غذا، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
4- دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
چکیده: (3801 مشاهده)
هدف: آلودگی خاک‌ها و محیط‌های آبی با فلزات سنگین یک مشکل جدی و در حال گسترش است. ورود فلزات سنگین از طریق فعالیت‌های انسانی باعث آلودگی بسیاری از خاک‌ها شده است همچنین آلودگی برنج به فلزات سنگین و ورود آن به زنجیره غذایی می‌تواند اثرات مخربی بر سلامت انسان به همراه داشته باشد، هدف از این پژوهش بررسی محتوای فلزات سنگین در برنج‌های وارداتی هندی، پاکستانی و ایرانی بود.
روش‌ها: این مطالعه مقطعی- تحلیلی در سال 1395-1394 بر روی150 نمونه از برنج‌های مصرفی استان هرمزگان به روش تصادفی انجام شد. سنجش فلزات سنگین با استفاده از روش خاکسترسازی خشک و دستگاه طیف‌سنجی اتمی انجام شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و شاخص‌های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی تجزیه‌وتحلیل شدند.
نتایج: نتایج نشان داد میزان آلودگی برنج به فلزات سنگین وارد شده از کشورهای هندوستان و پاکستان و همچنین برنج‌های ایرانی مطابق با استاندارد ملی ایران در حد قابل‌قبول است. غلظت فلزات سرب، آرسنیک و کادمیوم در کل نمونه‌ها به ترتیب برابر 051/0، 075/0 و 019/0 میلی‌گرم در کیلوگرم بود.
نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر آن است که میزان آلودگی به انواع فلزات سنگین در حد قابل‌قبول است و تفاوت اندک در مقدار فلزات سنگین احتمالا به عوامل متعددی چون وضعیت جغرافیایی منطقه کشت، ویژگی خاک، وضعیت صنعتی منطقه و ... بستگی دارد. لذا پیشنهاد میگردد اندازه گیری دوره ای فلزات سنگین در خصوص ایجاد سیستم عملیاتی مناسب جهت تحقق امنیت غذایی و ترغیب کشاورزی ارگانیک صورت پذیرد.
روش‌ها: این مطالعه مقطعی- تحلیلی در سال 1395-1394 بر روی150 نمونه از برنج‌های مصرفی استان هرمزگان به روش تصادفی انجام شد. سنجش فلزات سنگین با استفاده از روش خاکسترسازی خشک و دستگاه طیف‌سنجی اتمی انجام شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و شاخص‌های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی تجزیه‌وتحلیل شدند.
نتایج: نتایج نشان داد میزان آلودگی برنج به فلزات سنگین وارد شده از کشورهای هندوستان و پاکستان و همچنین برنج‌های ایرانی مطابق با استاندارد ملی ایران در حد قابل‌قبول است. غلظت فلزات سرب، آرسنیک و کادمیوم در کل نمونه‌ها به ترتیب برابر 051/0، 075/0 و 019/0 میلی‌گرم در کیلوگرم بود.
نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر آن است که میزان آلودگی به انواع فلزات سنگین در حد قابل‌قبول است و تفاوت اندک در مقدار فلزات سنگین احتمالا به عوامل متعددی چون وضعیت جغرافیایی منطقه کشت، ویژگی خاک، وضعیت صنعتی منطقه و ... بستگی دارد. لذا پیشنهاد میگردد اندازه گیری دوره ای فلزات سنگین در خصوص ایجاد سیستم عملیاتی مناسب جهت تحقق امنیت غذایی و ترغیب کشاورزی ارگانیک صورت پذیرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |