روش بررسی : در این مطالعه تجربی، 54 دانشجو از رشته های مختلف دانشگاه به صورت نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه و به صورت تصادفی ساده به دو گروه 27 نفرمداخله و کنترل تقسیم و تا حدامکان همسان سازی شدند. گروه مداخله طی ۴ ماه تحت آموزش قرار گرفتند. سطح خلاقیت هردوگروه با تکمیل پرسشنامه (سنجش شخصیتی کارافرینان ایرانی) قبل و پس از پایان آخرین جلسه آموزشی جمع آوری شد. و ایده های دانشجویان در رویداد کارآفرینی دانشگاه مطرح و ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری با نرم افزار spss نسخه 26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: نشان داد که 36 نفر(66 درصد) از شرکت کنندگان زن و میانگین سنی آن ها 9/1 ± 45/21 سال بود، میانگین خلاقیت درگروه مداخله  58/4 ± 52/46 و گروه کنترل 63/4± 12/47 و بعد از آموزش این میانگین درگروه مداخله 12/3±36/51 و درگروه کنترل 59/2 ± 8/46 تغییر یافت و سطح خلاقیت گروه مداخله نسبت به کنترل به صورت معناداری بعد از آموزش تفاوت داشت  (001/0P=). و تنها 17 نفر(4/65درصد) از دانشجویان گروه مداخله  ایده ها خود را در رویداد کارافرینی ارائه دادند.

نتیجه گیری: در این مطالعه آموزش با افزایش سطح خلاقیت و ایده پردازی دانشجویان همراه بوده است با توجه به مشخص بودن اثر آموزش بر تقویت خلاقیت بازنگری و برنامه ریزی های نوین آموزشی مبتنی برکارآفرینی و فناوری توصیه می گردد.