دوره 12، شماره 1 - ( بهار 1404 )                   جلد 12 شماره 1 صفحات 86-73 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.YAZD.REC.1403. 068


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ahmadniri F, Samadi H, Ahar S. The Effect of Mental Fatigue on the Coordination Variability of Gait in Elderly Under Dual and Single Task Conditions. J Prevent Med 2025; 12 (1) :73-86
URL: http://jpm.hums.ac.ir/article-1-837-fa.html
احمدنیری فاطمه سادات، صمدی حسین، آهار سعید. تاثیر خستگی ذهنی بر تغییرپذیری هماهنگی گام‌برداری سالمندان در شرایط تکلیف دوگانه و منفرد. طب پیشگیری. 1404; 12 (1) :73-86

URL: http://jpm.hums.ac.ir/article-1-837-fa.html


1- کارشناس ارشد رفتار حرکتی- دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
2- & دانشیار رفتار حرکتی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
3- استادیار رشد حرکتی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
چکیده:   (844 مشاهده)
هدف: یکی از علل اصلی مرگ‌ومیر در افراد مسن مربوط به آسیب‌های ناشی از عدم تعادل و سقوط است و بنابراین بررسی تاثیر عوامل موثر بر سقوط به منظور پیشگیری از آن مهم است. هدف پژوهش، تاثیر خستگی ذهنی بر تغییرپذیری هماهنگی گام­برداری سگمنت­های پایین تنه سالمندان در شرایط تکلیف دوگانه و منفرد بود.
روش­ها: مطالعه نیمه­تجربی و کاربردی و طرح پژوهش از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون بود. جامعه آماری پژوهش را سالمندان بالای 60 سال ساکن شهر یزد در سال 1402 تشکیل دادند که از این بین 30 سالمند به صورت در دسترس انتخاب و در پژوهش شرکت کردند. تغییرپذیری هماهنگی گام‌برداری افراد شرکت‌کننده، در چهار شرایط حالت منفرد، تکلیف دوگانه، با خستگی ذهنی و تکلیف دوگانه پس از اعمال خستگی ذهنی توسط سیستم موشن کپچر ثبت و اطلاعات تجزیه و تحلیل گردید. جهت اعمال خستگی ذهنی از تست استروپ و برای سنجش خستگی ذهنی از مقیاس آنالوگ بصری استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌ها با روش تحلیل واریانس اندازه‌گیری‌های مکرر و با نرم‌افزار SPSS نسخه 24 انجام شد.
یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد تغییرپذیری هماهنگی سگمنت­های لگن_ ران (P=0/71)، ران_ زانو (P=0/55) و زانو_ مچ پا (P=0/06) در گام‌برداری سالمندان حین اعمال خستگی ذهنی در شرایط تکلیف منفرد و دوگانه دارای افزایش نسبی بوده، اما این تغییرات معنادار نبود (P0/05).
نتیجه­گیری: نتایج پژوهش نشان داد تغییرپذیری هماهنگی سگمنت­های اندام تحتانی در گام‌برداری سالمندان حین اعمال خستگی ذهنی در شرایط تکلیف منفرد و دوگانه معنادار نبود. با توجه به یافته‌ها، پژوهش­های بیشتر جهت بررسی تاثیر خستگی ذهنی و بارافزایی شناختی بر تغییرپذیری گام برداری پیشنهاد می­گردد.
متن کامل [PDF 791 kb]   (60 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: طب کار، آسیب شناسی ورزشی،فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1404/1/2 | پذیرش: 1404/3/10 | انتشار: 1404/3/31

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به طب پیشگیری می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Preventive Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb