|
هدف: میوه به، یکی از گیاهان بومی آسیای غربی است و دارای خواص متعدد درمانی و تغذیه‌ای می‌باشد و باتوجه به شیوع بالای بیماری‌های غیرواگیر، استفاده از فراورده‌های طبیعی مناسب یکی از مهمترین اهداف رژیم‌های درمانی و تغذیه‌ای است. هدف از این مطالعه، مرور یافته‌های تغذیه‌ای و درمانی میوه به در درمان انواع بیماری‌ها بخصوص بیماری‌های غیرواگیر از دیدگاه طب ایرانی و طب نوین بوده است.
منابع داده‌ها: در این مطالعه مروری برای گرداوری داده ها از کتب مرجع طب سنتی ایرانی و مقالات پایگاه PubMed، SID، Magiran، Scopus و Google Scholar مورد بررسی استفاده شد.
روش‌های انتخابی برای مطالعه: پس از جستجوی الکترونیک تعداد ۱۱۲ مقاله بازیابی شد و با توجه به معیارهای ورود، تعداد ۴۰ منبع وارد مطالعه شد. ﺟﺴﺘﺠﻮﻫﺎی اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ﺑــﺎ استفاده از واژﮔﺎن ﻛﻠیدی "به" ، "خواص تغذیه‌ای" و "خواص درمانی" در ﻋﻨﺎوﻳﻦ و ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻘﺎﻻت در Mesh ﺻﻮرت ﭘﺬیرفتند و متون آن‌ها به طور کامل، مورد بررسی قرار گرفت.
ترکیب مطالب و نتایج: در طب ایرانی و طب مدرن خواص تغذیه‌ای و درمانی فراوانی برای میوه به، ذکر شده است که شامل اثرات آنتی‌اکسیدانی، ضدالتهابی، محافظ کبدی، محافظ سیستم قلبی و عروقی، تقویت‌کننده معده و گوارش، ادرارآور، کاهنده قند خون، ضدباکتری، ضدقارچ، ضدافسردگی، ضداسهال و کاهنده چربی است.
نتیجه‌گیری: میوه به، می‌تواند به عنوان یک جزء اصلی در رژیم غذایی و درمانی افرادی که به بیماری‌های التهابی، دیابت، سرطان، ضعف هضم، پرفشاری خون و چربی خون، مبتلا هستند بکار رود.اما تحقیقات بیشتر بر روی انسان جهت تائید خواص درمانی آن پیشنهاد می‌گردد.
|
