آذین علوی، سعیده شهسواری، مهشید محبوبی، سید حسام الدین بنی هاشمی،
دوره ۹، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
هدف: مرگ‌و‌میر بالای سرطان دهانه رحم در کشورهای در حال توسعه عمدتاً به برنامه‌های غربالگری ناکارآمد، دسترسی محدود به غربالگری سرطان دهانه رحم و سطوح پایین درمان بعدی پس از نتایج غیرطبیعی است. تحقیق حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با غربالگری سرطان دهانه رحم انجام شد.
روش ها: این مطالعه مقطعی در سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۱ بین ۸۱۰ زن ۱۵ تا ۴۹ ساله به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای ۲ مرحله‌ای انجام شد. شرکت‌کنندگان به‌صورت چهره به چهره، پرسش‌نامه محقق‌ساخته روا و پایا شده را که شامل مشخصات جمعیت‌شناختی، آگاهی و نگرش بود، تکمیل کردند. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۰ و با استفاده از آزمون‌های آماری رگرسیون لجستیک تک‌متغیره و چند‌متغیره و گزارش شاخص اندازه اثر Odds Ratio تجزیه‌و‌تحلیل آماری شدند.
یافته ها: میانگین سنی شرکت‌کنندگان ۵/۸۰۵±۳۰/۹۷ بود. شانس غربالگری سرطان دهانه رحم در زنان دارای ۱ تا ۲ فرزند نسبت به زنان بدون فرزند (۲۵ برابر)، زنان ۳ تا ۵ فرزند در مقایسه با زنان بدون فرزند (۷/۷ برابر)، وضعیت مالی متوسط نسبت به وضعیت مالی ضعیف (۹ برابر)، وضعیت مالی خوب در مقایسه با وضعیت مالی ضعیف (۲۳ برابر)، با افزایش یک نمره آگاهی خوب (۱/۴ برابر) و با افزایش یک نمره نگرش (۱/۰۸ برابر) بیشتر بود.
نتیجه گیری: جهت افزایش جذب غربالگری سرطان رحم در زنان باید مجموعه‌ای از عوامل درون‌فردی و بین‌فردی را در نظر گرفت. لزوم استفاده از روش‌های آموزشی مناسب و ارزان برای ارتقای آگاهی و تقویت نگرش مثبت زنان جامعه درباره سرطان گردن رحم و روش‌های پیشگیری از آن توصیه میشود.
