۱ نتیجه برای سندرم آشیانه خالی
خانم پوراندخت افشار، خانم صبا سپهوندی، دکتر ماریا چراغی،
دوره ۸، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۰ )
چکیده
هدف:
حمایت اجتماعی ارتباط قوی با افسردگی دارد. افراد با سندرم آشیانه خالی که به تنهایی زندگی می‌کنند کیفیت زندگی پایین‌تر و ارتباط اجتماعی ضعیف‌تری دارند. فقدان حمایت اجتماعی قوی ممکن است باعث کاهش احساس مثبت و کاهش سلامت روانی شود. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی ارتباط حمایت اجتماعی با سندرم آشیانه خالی در زنان میانسال شهرستان اهواز سال ۱۳۹۹انجام شده است.
روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی به روش مقطعی بود. نمونه‌ها به تعداد ۶۰۰ نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده طی شش ماه اول سال ۱۳۹۹ انتخاب شدند. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه احساس تنهایی یوکلا، پرسشنامه حمایت اجتماعی واکس، جمع‌آوری گردید. داده‌ها با روش‌های آماری کای‌اسکوئر، آزمون تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: فراوانی سندرم آشیانه خالی ۴۰ درصد محاسبه گردید. میانگین سنی افراد در گروه با سندرم آشیانه خالی ۵۸-۴۸ سال و در گروه بدون سندرم آشیانه خالی ۶۳-۵۵ سال بود. نتایج ارتباط معناداری بین سندرم آشیانه خالی با حمایت اجتماعی (۰/۰۰۰۱P-Value<) نشان داد.
نتیجه‌گیری: سندرم آشیانه خالی در جامعه مورد بررسی شیوع بالایی دارد و با توجه به ارتباط آن با حمایت اجتماعی می‌توان از برنامه هایی با محوریت حمایت اجتماعی برای پیشگیری و درمان این سندرم استفاده کرد.
