چکیده

مقدمه: بر اساس مطالعات اخیر میزان چاقی، اضافه وزن و کم تحرکی در بین افراد جامعه بویژه شاغلین در حال افزایش است که می تواند بر بهره­وری و توانایی انجام کار کارکنان صنایع تاثیرگذار باشد، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر شاخص توده بدنی و ورزش بر شاخص توانایی کار کارکنان  شرکت پگاه گلستان صورت گرفت.

روش ها: این مطالعه توصیفی –تحلیلی از نوع مقطعی بود و بر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده بر روی 107 نفر از شاغلین شرکت پگاه گلستان در سال 1394 انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و شغلی با استفاده از پرسشنامه استاندارد شاخص توانایی کار جمع­آوری شد. همچنین شاخص توده بدنی افراد نیز بر اساس دستورالعمل سازمان جهانی بهداشت (WHO) اندازه­گیری و دسته­بدنی شد و سپس اطلاعات گردآوری شده با استفاده از نرم­افزار SPSS  نسخه 21 و آزمونهای تی تست، آنالیز واریانس و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: میانگین شاخص توده بدن (BMI) در این مطالعه 8/3 ±9/25 بدست آمد که  در دسته سوم (9/29-25) قرار می­گیرد و بیانگر وجود اضافه وزن در بین کارکنان این شرکت می­باشد. میانگین شاخص توانایی کار در افراد مورد مطالعه 56/5±92/44 می­باشد که مطابق با طبقه­بندی نمره شاخص توانایی کار( WAI) 9/10 ، 6/35 ، 3/53 درصد از افراد مورد مطالعه به ترتیب دارای توانایی کار متوسط، خوب و عالی بودند. بین فعالیت ورزشی با شاخص WAI ارتباط معنا داری وجود داشت(001/0p <). همچنین بین شاخص BMI و شاخص توانایی کار رابطه معناداری مشاهده نگردید(385/0p =).

نتیجه‌گیری: در این مطالعه میانگین شاخص توانایی کار همچون مطالعات دیگر در یک سطح قابل قبول قرار داشت (WAI > 36). با توجه به میانگین سنی کارکنان) 3/7± 38/32 (که نشان­دهنده جوان بودن افراد تحت مطالعه می­باشد و وجود اضافه­وزن و کم تحرکی می­تواند در آینده منجر به بروز بیماریهای مختلف و کاهش توانایی کاری و بازنشستگی پیش از موعد گردد.