دوره 4، شماره 1 - ( بهار و تابستان 1396 )
جلد 4 شماره 1 صفحات 9-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه بهداشت حرفه ای، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی در ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
2- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی در ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
3- دانشجوی دکتری، آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، مرکز تحقیقات باروری و ناباروری، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
4- دانشجوی دکتری، آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقا سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
5- کارشناس ارشد، آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
2- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی در ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
3- دانشجوی دکتری، آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، مرکز تحقیقات باروری و ناباروری، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
4- دانشجوی دکتری، آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقا سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
5- کارشناس ارشد، آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
چکیده: (7062 مشاهده)
هدف: فرهنگ ایمنی ضعیف در بیشتر موارد علت ریشه‌ای حوادث شغلی که در اثر رفتار ناایمن رخ می‌دهد، می‌باشد. از طرفی نهادینه نمودن فرهنگ ایمنی بدون توجه به رضایت شغلی افراد نیز محکوم به شکست خواهد بود. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط فرهنگ ایمنی با رضایت شغلی در کارکنان یکی از شرکت‌های اسکله شهید رجایی بندرعباس انجام شد.
روشها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی می‌باشد که در سال 1395 بر روی 126 نفر از کارکنان یکی از شرکت‌های اسکله شهید رجائی بندرعباس به روش سرشماری انجام شد. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه روا و پایا شده فرهنگ ایمنی و رضایت شغلی بود. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS از طریق ضریب همبستگی پیرسون انجام شد.
نتایج: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 58/37 بود. نتایج نشان می‌دهد بین فرهنگ ایمنی و رضایت شغلی ارتباط معناداری وجود دارد (0/424=r ،0/001> P-Value).
در ابعاد مربوط به فرهنگ ایمنی، آموزش و یادگیری (0/419=r ،0/001>P-Value) و مسئولیت‌پذیری (0/410=r ،0/001>P-Value) بیشترین همبستگی را با رضایت شغلی داشتند. در ابعاد مربوط به رضایت شغلی ماهیت شغل بیشترین همبستگی را با فرهنگ ایمنی (0/636=r ،0/001>P-Value) داشت.
نتیجه‌گیری: مشارکت فعالانه و موثر رهبران در ایجاد انگیزه شغلی، نظارت حمایتی و مداوم سرپرستان، فراهم نمودن فرصت‌های ترفیع کارکنان، افزایش عادلانه حقوق و مزایا، تأکید بر حس مسئولیت‌پذیری کارکنان و برگزاری کلاس‌های آموزشی می‌تواند در افزایش رضایت شغلی و در نتیجه بهبود عملکرد و رفتارهای ایمنی موثر واقع گردد.
روشها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی می‌باشد که در سال 1395 بر روی 126 نفر از کارکنان یکی از شرکت‌های اسکله شهید رجائی بندرعباس به روش سرشماری انجام شد. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه روا و پایا شده فرهنگ ایمنی و رضایت شغلی بود. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS از طریق ضریب همبستگی پیرسون انجام شد.
نتایج: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 58/37 بود. نتایج نشان می‌دهد بین فرهنگ ایمنی و رضایت شغلی ارتباط معناداری وجود دارد (0/424=r ،0/001> P-Value).
در ابعاد مربوط به فرهنگ ایمنی، آموزش و یادگیری (0/419=r ،0/001>P-Value) و مسئولیت‌پذیری (0/410=r ،0/001>P-Value) بیشترین همبستگی را با رضایت شغلی داشتند. در ابعاد مربوط به رضایت شغلی ماهیت شغل بیشترین همبستگی را با فرهنگ ایمنی (0/636=r ،0/001>P-Value) داشت.
نتیجه‌گیری: مشارکت فعالانه و موثر رهبران در ایجاد انگیزه شغلی، نظارت حمایتی و مداوم سرپرستان، فراهم نمودن فرصت‌های ترفیع کارکنان، افزایش عادلانه حقوق و مزایا، تأکید بر حس مسئولیت‌پذیری کارکنان و برگزاری کلاس‌های آموزشی می‌تواند در افزایش رضایت شغلی و در نتیجه بهبود عملکرد و رفتارهای ایمنی موثر واقع گردد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |