دوره 4، شماره 1 - ( بهار و تابستان 1396 )                   جلد 4 شماره 1 صفحات 26-19 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه پزشکی اجتماعی، مرکز تحقیقات باروری ناباروری و سلامت جنین، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اهواز، ایران.
2- کارشناس ارشد، انفورماتیک پزشکی، معاونت بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اهواز، ایران.
3- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اهواز، ایران.
4- رزیدنت، جراحی اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
چکیده:   (5182 مشاهده)
هدف: هیسترکتومی شایع‌ترین جراحی در زنان غیرحامله می‌باشد. بازنگری اندیکاسیون‌های هیسترکتومی می‌تواند دیدگاه‌های جدیدی را در درمان این بیماران برای متخصصین فراهم نماید. این مطالعه با هدف بررسی اندیکاسیون‌های انجام هیسترکتومی و روش‌های مورد استفاده در بیماران مرکز آموزشی درمانی امام خمینی(ره) اهواز انجام شد.
روش­ها: این مطالعه توصیفی ­تحلیلی که به صورت مقطعی می‌باشد، از ابتدای سال 1388 تا اواخر سال 1389 در مرکز آموزشی درمانی امام‌خمینی(ره) اهواز انجام شد. اطلاعات از مطالعه پرونده‌های 260 بیمار که در طول این دو سال هیسترکتومی شده بودند، استخراج و در فرم از پیش طراحی شده ثبت شد. داده‌ها با نرم‌افزار کامپیوتری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: براساس یافته‌های این مطالعه تعداد موارد هیسترکتومی از سال 1388 تا 1389 به مقدار 6/1 درصد کاهش داشته است. همچنین شایع‌ترین اندیکاسیون هیسترکتومی لیومیوما 32/30 درصد بود و اندیکاسیون‌های دیگر به ترتیب شیوع شامل خونریزی غیر‌طبیعی رحم 31/53 درصد، بدخیمی‌های رحم و تخمدان 14/61 درصد، شلی‌اعضای لگنی 8/84 درصد و اورژانس مامایی 5/38 درصد بود. روش شکمی در 91 /15درصد موارد و روش واژینال در 8/84 درصد موارد انجام‌ شده بود.
نتیجه‌گیری: شایع‌ترین اندیکاسیون انجام هیسترکتومی در بیماران مرکز آموزشی درمانی امام‌خمینی‌(ره) اهواز، لیومیوم و پس ‌از آن خونریزی غیر‌طبیعی رحم بود و شایع‌ترین روش مورد استفاده هیسترکتومی شکمی می‌باشد. بنابراین ضروری است بیمارستان اقداماتی نسبت به مجهز نمودن امکانات بیمارستانی جهت ارتقای کیفیت و بهداشت زنان انجام دهد.
متن کامل [PDF 547 kb]   (2834 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1395/5/16 | پذیرش: 1395/11/13 | انتشار: 1396/6/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.