دوره 8، شماره 4 - ( زمستان 1400 )                   جلد 8 شماره 4 صفحات 44-36 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه بهداشت عمومی،پژوهشکده سلامت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی در ارتقای سلامت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
2- گروه اپیدیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علو پزشکی ایران، تهران، ایران.
چکیده:   (2037 مشاهده)
هدف: تعیین میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان یکی از روش‌هایی است که از طریق آن می‌توان به گسترش بهتر خدمات پیشگیری و درمانی و اجرای برنامه‌های غربالگری سرطان کمک کرد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین میزان بقاء سرطان پستان و بررسی عوامل مؤثر بر آن می‌باشد.
روش‌ها: در مرکز ثبت سرطان معاونت بهداشتی استان هرمزگان تعداد 212 نفر با تشخیص اولیه سرطان پستان، ثبت ‌شده بود. از روش کاپلان- مایر برای تعیین میزان بقا و تعیین عوامل خطر مؤثر بر بقا از مدل رگرسیونی مخاطرات متناسب کاکس استفاده شد. جهت انجام کلیه آزمون‌ها، میزان خطا 5 درصد در نظر گرفته شد. تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها توسط نرم‌افزارSPSS  انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که میزان بقای پنج‌ ساله در بیماران مبتلا به سرطان پستان 2/80 درصد می‌باشد. خطر مرگ در افرادی که در مراحل ابتدایی سرطان تشخیص داده ‌شده‌اند، نسبت به افرادی که در مراحل پیشرفته تشخیص داده ‌شده‌اند، کمتر (482/0-097/0CI: ،22/0HR=) می‌باشد. خطر مرگ در افراد با تحصیلات 8 کلاس و کمتر 267/0 (753/0-094/0, CI:27/0=(HR و در افراد با تحصیلات بیش از هشت کلاس 254/0 (664/0-097/0 CI:،36/0=(HR می‌باشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه، توصیه به اجرای برنامه‌های غربالگری و تشخیص زودتر بیماری در زنان با سطح تحصیلات پایین به‌ صورت گسترده به‌ ویژه در اولین سطح نظام بهداشتی و ارجاع سریع و به‌ موقع افراد مشکوک ضرورت دارد.
 
متن کامل [PDF 386 kb]   (1444 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: اپیدمیولوژی
دریافت: 1400/8/1 | پذیرش: 1400/9/22 | انتشار: 1400/10/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.