دوره 10، شماره 2 - ( تابستان 1402 )
جلد 10 شماره 2 صفحات 143-130 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مژده فتاحی1 
، محمد رحیمی* 2، عین اله نادری3 ، شهین اخدر4
، محمد رحیمی* 2، عین اله نادری3 ، شهین اخدر4
1- گروه تربیت‌بدنی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- گروه حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران.
3- گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی شاهرود، سمنان، ایران.
4- گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
2- گروه حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران.
3- گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی شاهرود، سمنان، ایران.
4- گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
چکیده: (756 مشاهده)
هدف وضعیت صحیح بدنی حاصل تعادل اسکلتی‌عضلانی است که با حداقل مقدار تنش یا کشش عضلانی همراه است. به‌خاطر وجود برخی تفاوت‌های ساختاری بین بدن زنان و مردان، الگوهای حرکتی آن‌ها متفاوت و میزان شیوع اختلالات اسکلتی‌عضلانی در زنان بسیار بیشتر از مردان است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر 6 هفته تمرینات تی.آر.ایکس بر عملکرد اندام فوقانی و تحتانی زنان مبتلا به سندرم متقاطع تحتانی بود.
روش ها تحقیق حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. نمونه آماری پژوهش، 30 زن مبتلا به سندرم متقاطع تحتانی در دامنه سنی 30 تا 40 سال شهرستان مریوان بودند. عملکرد اندام فوقانی به‌وسیله آزمون Y و دیویس و عملکرد اندام تحتانی با آزمون‌های جهش جانبی و جهش مربع مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 و آزمون تحلیل کواریانس در سطح معنا‌داری 0/05 انجام شد.
یافته ها تأثیر تمرینات تی.آر.ایکس بر عملکرد اندام فوقانی و تحتانی در آزمون‌های دیویس، جهت داخلی، تحتانی خارجی، فوقانی خارجی، جهش مربع و جهش جانبی معنا‌دار بود (0/001>P).
نتیجه گیری انجام تمرینات تی.آر.ایکس می‌تواند باعث بهبود عملکرد اندام تحتانی و فوقانی زنان مبتلا به سندرم متقاطع تحتانی شود. احتمالاً این سازگاری ناشی از افزایش قدرت و کارایی عضلات ثبات‌دهنده مرکزی است. از این‌رو مربیان و فیزیوتراپیست‌ها می‌توانند از این روش تمرینی برای بهبود عملکرد اندام تحتانی و فوقانی زنان مبتلا به سندرم متقاطع تحتانی استفاده کنند.
روش ها تحقیق حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. نمونه آماری پژوهش، 30 زن مبتلا به سندرم متقاطع تحتانی در دامنه سنی 30 تا 40 سال شهرستان مریوان بودند. عملکرد اندام فوقانی به‌وسیله آزمون Y و دیویس و عملکرد اندام تحتانی با آزمون‌های جهش جانبی و جهش مربع مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 و آزمون تحلیل کواریانس در سطح معنا‌داری 0/05 انجام شد.
یافته ها تأثیر تمرینات تی.آر.ایکس بر عملکرد اندام فوقانی و تحتانی در آزمون‌های دیویس، جهت داخلی، تحتانی خارجی، فوقانی خارجی، جهش مربع و جهش جانبی معنا‌دار بود (0/001>P).
نتیجه گیری انجام تمرینات تی.آر.ایکس می‌تواند باعث بهبود عملکرد اندام تحتانی و فوقانی زنان مبتلا به سندرم متقاطع تحتانی شود. احتمالاً این سازگاری ناشی از افزایش قدرت و کارایی عضلات ثبات‌دهنده مرکزی است. از این‌رو مربیان و فیزیوتراپیست‌ها می‌توانند از این روش تمرینی برای بهبود عملکرد اندام تحتانی و فوقانی زنان مبتلا به سندرم متقاطع تحتانی استفاده کنند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |