طب پیشگیری

 هدف: این مطالعه به بررسی نگرش زنان در سنین باروری استان اصفهان نسبت به قانون جوانی جمعیت پرداخته است.
روش‌ها:این پژوهش مقطعی، توصیفی بر روی 300 زن 15 تا 44 سال که به مراکز درمانی بهداشتی استان اصفهان در سال 1401-1402 مراجعه کرده‌اند، انجام شده است. نمونه گیری  به روش آسان و در دسترس و غیرتصادفی صورت گرفته و داده‌ها به روش آسان و در دسترس (سرشماری) و به صورت غیر تصادفی انجام شده و با استفاده از  پرسشنامه‌های محقق‌ساخته (دموگرافیک-باروری و نگرش به مشوق‌های فرزندآوری ) جمع‌آوری شد. پرسشنامه فرزندآوری شامل 12 گویه با نمرات 12 تا 60 بود. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و استفاده از آمار توصیفی (میانگین و توزیع فراوانی) و آزمون‌های Anova و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام گرفت.
نتایج:میانگین نمره کلی نگرش به فرزندآوری 39.8 بود (حداقل 12، حداکثر 55) و میانگین سن زنان 30.02 سال بود. 37 درصد زنان مشکلات اقتصادی را به‌عنوان مانع اصلی فرزندآوری معرفی کردند، درحالی‌که مشکلات تحصیلی والدین 8 درصد و مشکلات طبی 4 درصد تأثیر داشت. همبستگی مثبت معناداری بین نگرش به مشوق‌های فرزندآوری و تمایل به بارداری وجود داشت. بالاترین همبستگی با مشوق تسهیلاتمالی (r=0.724, p=0.001) و کمترین با مشوق سبد رایگان غذایی بود (r=0.598, p=0.001).
نتیجه‌گیری:قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت نگرش مثبت زنان نسبت به بارداری را در اصفهان تقویت کرده است. این قانون با ارائه تسهیلات مالی و حمایتی، به‌ویژه در کاهش هزینه‌های زندگی، تأثیر مثبتی در بهبود نگرش‌ها داشته است؛ اما مشکلات اقتصادی همچنان مانع اصلی است.