BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jpm.hums.ac.ir/article-1-770-fa.html
، ظرافت قهرمانی2 ، حسین براهویی*3
2- کارشناسی ارشد، حشره شناسی پزشکی، مرکز تحقیقات بیماری های عفونی و گرمسیری، پژوهشکده سلامت هرمزگان، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
3- دکتری تخصصی، علوم جانوری، گروه زراعت و اصلاح نباتات، پژوهشکده کشاورزی، پژوهشگاه زابل، زابل، ایران
هدف: شهرستان خمیر بدلیل دارا بودن شرایط جغرافیایی و آب و هوایی گرمسیری محیط بسیار مناسبی برای فعالیت گونه های مختلف عقرب می باشد. شناخت گونه های عقرب منطقه و عوارض ناشی از نیش زدگی آنها برای انتخاب پروتکل درمانی مناسب لازم است. به همین دلیل، صید و شناسایی گونه های عقرب در مناطق مختلف شهرستان خمیر انجام شد.
روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی مقطعی، جمع آوری نمونه های عقرب به صورت شبانه به کمک چراغ ماوراء بنفش و نیز در روز با جست و جوی پناهگاه های عقرب از سال 1400 تا 1402 انجام شد. نمونه های صید شده با نصب برچسب در ظرف محتوی اتیلیک 80 درصد نگهداری شد. نمونه ها با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر با بررسی صفات ریخت شناسی مورد شناسایی قرار گرفتند.
نتایج: بررسی تعداد 191 نمونه عقرب جمع آوری شده از مناطق مختلف شهرستان خمیر منجر به شناسایی نه گونه متعلق به دو خانواده گردید. دو گونه دارای زهر بسیار خطرناک و کشنده شامل Hemiscorpius acanthocercus و He. enischnochela در مناطق مختلف این شهرستان شناسایی شدند. گونه He. enischnochela دارای جمعیت غالب در شهرستان خمیر می باشد. این گونه بومی این شهرستان بوده و با پراکنش بسیار محدود در سایر مناطق استان هرمزگان گزارش شده است.
نتیجه‌گیری: جمع آوری و انتشار اطلاعات عقرب شناسی در مناطق پر خطر از نظر عقرب زدگی، جهت ارائه آموزش به عموم مردم و نیز پرسنل بخش بهداشت و درمان به منظور پیشگیری از عقرب زدگی و مدیریت درمان آن از نظر عقرب زدگی ضروری می باشد.
دریافت: 1403/3/17 | پذیرش: 1403/7/1 | انتشار: 1404/2/16
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
