1- دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
چکیده: (326 مشاهده)
زمینه: بی تحرکی تهدید اصلی برای سلامت بوده و آغاز آن بویژه در دخنران از دوره نوجوانی می باشد. با توجه به اهمیت فعالیت بدنی در سلامت جسمی و روانی، هدف این مطالعه بررسی وضعیت فعالیت بدنی دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهر بوشهر و عوامل مرتبط با آن بر اساس الگوی ارتقاء سلامت است.
مواد و روش ها: 113 دانش آموز دختر پایههای دهم و یازدهم پرسشنامه‌ای سه‌بخشی شامل اطلاعات جمعیت شناختی، سازههای الگوی ارتقاء سلامت (فواید و معایب درک شده، خودکارآمدی، حمایت دوستان و خانواده و تعهد برای برنامه‌ریزی در زمینه فعالیت بدنی) و پرسشنامه یادآمد7 روزه فعالیت بدنی را تکمیل کردند. اطلاعات جمع آوری شده توسطSPSS ویرایش 22 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: یافته‌ها نشان داد متوسط انرژی مصرفی روزانه حاصل از فعالیت بدنی با میانگین 3/76±35/39 در سطح پایین بود. بین سازههای خودکارآمدی(0/434r=)، تعهد به برنامه‌ریزی عمل(0/420r=)، فواید درک شده(0/344r=) و حمایت خانواده(0/202r=) با فعالیت بدنی ارتباط معنادار وجود داشت. سازههای این الگو 27/5 درصد تغییرات فعالیت بدنی را پیشگویی کردند و مهمترین پیشگویی‌کنندهی فعالیت بدنی، درک فرد از توانایی خود برای انجام فعالیت بدنی (0/277=β و 0/004=P) و تعهد به برنامه فعالیت بدنی (0/230=β و 0/030=P) بود.
نتیجه گیری: از طریق آموزش فواید فعالیت بدنی به دختران نوجوان و همچنین ارتقاء درک ایشان از توانمندی خود در مقابله با موانع فعالیت بدنی و متعهد نمودنشان به برنامه‌ریزی و همچنین آموزش به خانواده ها که حامیان اصلی آنانند، می‌توان گامی در جهت افزایش فعالیت بدنی نوجوانان برداشت.
مواد و روش ها: 113 دانش آموز دختر پایههای دهم و یازدهم پرسشنامه‌ای سه‌بخشی شامل اطلاعات جمعیت شناختی، سازههای الگوی ارتقاء سلامت (فواید و معایب درک شده، خودکارآمدی، حمایت دوستان و خانواده و تعهد برای برنامه‌ریزی در زمینه فعالیت بدنی) و پرسشنامه یادآمد7 روزه فعالیت بدنی را تکمیل کردند. اطلاعات جمع آوری شده توسطSPSS ویرایش 22 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: یافته‌ها نشان داد متوسط انرژی مصرفی روزانه حاصل از فعالیت بدنی با میانگین 3/76±35/39 در سطح پایین بود. بین سازههای خودکارآمدی(0/434r=)، تعهد به برنامه‌ریزی عمل(0/420r=)، فواید درک شده(0/344r=) و حمایت خانواده(0/202r=) با فعالیت بدنی ارتباط معنادار وجود داشت. سازههای این الگو 27/5 درصد تغییرات فعالیت بدنی را پیشگویی کردند و مهمترین پیشگویی‌کنندهی فعالیت بدنی، درک فرد از توانایی خود برای انجام فعالیت بدنی (0/277=β و 0/004=P) و تعهد به برنامه فعالیت بدنی (0/230=β و 0/030=P) بود.
نتیجه گیری: از طریق آموزش فواید فعالیت بدنی به دختران نوجوان و همچنین ارتقاء درک ایشان از توانمندی خود در مقابله با موانع فعالیت بدنی و متعهد نمودنشان به برنامه‌ریزی و همچنین آموزش به خانواده ها که حامیان اصلی آنانند، می‌توان گامی در جهت افزایش فعالیت بدنی نوجوانان برداشت.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
