خانم فاطمه شهری، پروفسور امیر حسین حقیقی، دکتر رویا عسکری، دکتر هادی شهرآبادی،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۳ )
چکیده
هدف تمرین هم‌زمان (استقامتی‌مقاومتی) یکی از روش‌های جلوگیری از شیوع بیماری‌های مرتبط با چاقی از‌جمله بیماری قلبی‌عروقی و اختلال عملکرد تیروئید است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر تمرین هم‌زمان برهورمون تحریک‌کننده تیروئید، نیمرخ لیپیدی و شاخص‌های عملکرد جسمانی در زنان دارای اضافه‌وزن و چاق بود.
روش ها در این مطالعه نیمه‌تجربی ۳۰ زن دارای اضافه‌وزن و چاق با میانگین و انحراف استاندارد سن ۳/۱۵±۴۷/۰۰ سال و نمایه توده بدنی ۴/۶۸±۳۱/۳۱ کیلوگرم بر متر مربع جهت اجرای تحقیق به‌طور تصادفی در ۲ گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) تقسیم شدند. تمرین هم‌زمان برای ۸ هفته و ۳ جلسه در هفته اجرا شد. تمرین مقاومتی به کمک دیوار یا باندهای کشی با ۱۰ تا ۱۲ تکرار اجرا شد. تمرین استقامتی شامل دویدن با تناوب‌های ۱ دقیقه‌ای و با شدت ۶۰ تا ۷۵ درصد حداکثر ضربان قلب و طناب‌زنی با تناوب‌های ۱ دقیقه‌ای و با شدت ۴۰ تا ۴۵ پرش در دقیقه بود. داده‌های تحقیق با استفاده از روش آماری آنالیز واریانس با اندازه‌های مکرر و آزمون تعقیبی توکی تجزیه‌و‌تحلیل شد.
یافته ها تمرین هم‌زمان به‌طور معنی‌داری استقامت هوازی، قدرت عضلانی بالاتنه و پایین‌تنه و سطح لیپوپروتئین با چگالی بالا را افزایش و نمایه توده بدنی را کاهش می‌دهد (۰۵/P≤۰)، در‌حالی‌که در وزن بدن، درصد چربی بدن، نسبت دور کمر به باسن، کلسترول تام، تری‌گلیسرید، لیپوپروتئین با چگالی کم و هورمون تحریک‌کننده تیروئید تغییر معنی‌داری مشاهده نشد (P>/۰۵).
نتیجه گیری تمرین هم‌زمان می‌تواند در بهبود سطوح لیپوپروتئین با چگالی بالا و برخی از شاخص‌های عملکرد جسمانی در زنان دارای اضافه‌وزن و چاق مؤثر باشد. به‌هر‌حال، تحقیق بیشتری جهت روشن شدن این مسئله نیاز است.
