هدف وضعیت صحیح بدنی حاصل تعادل اسکلتی‌عضلانی است که با حداقل مقدار تنش یا کشش عضلانی همراه است. به‌خاطر وجود برخی تفاوت‌های ساختاری بین بدن زنان و مردان، الگوهای حرکتی آن‌ها متفاوت و میزان شیوع اختلالات اسکلتی‌عضلانی در زنان بسیار بیشتر از مردان است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر ۶ هفته تمرینات تی.آر.ایکس بر عملکرد اندام فوقانی و تحتانی زنان مبتلا به سندرم متقاطع تحتانی بود.
روش ها تحقیق حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. نمونه آماری پژوهش، ۳۰ زن مبتلا به سندرم متقاطع تحتانی در دامنه سنی ۳۰ تا ۴۰ سال شهرستان مریوان بودند. عملکرد اندام فوقانی به‌وسیله آزمون Y و دیویس و عملکرد اندام تحتانی با آزمون‌های جهش جانبی و جهش مربع مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۱ و آزمون تحلیل کواریانس در سطح معنا‌داری ۰/۰۵ انجام شد.
یافته ها تأثیر تمرینات تی.آر.ایکس بر عملکرد اندام فوقانی و تحتانی در آزمون‌های دیویس، جهت داخلی، تحتانی خارجی، فوقانی خارجی، جهش مربع و جهش جانبی معنا‌دار بود (۰/۰۰۱>P).
نتیجه گیری انجام تمرینات تی.آر.ایکس می‌تواند باعث بهبود عملکرد اندام تحتانی و فوقانی زنان مبتلا به سندرم متقاطع تحتانی شود. احتمالاً این سازگاری ناشی از افزایش قدرت و کارایی عضلات ثبات‌دهنده مرکزی است. از این‌رو مربیان و فیزیوتراپیست‌ها می‌توانند از این روش تمرینی برای بهبود عملکرد اندام تحتانی و فوقانی زنان مبتلا به سندرم متقاطع تحتانی استفاده کنند.
