هدف پاندمی‌کووید‌ـ۱۹ و محدودیت‌های اجتماعی، اثرات متفاوتی بر جنبه‌های روانی و اجتماعی افراد جامعه گذاشته است. هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان مشکلات رفتاری کودکان پیش‌دبستانی در قرنطینه خانگی در دوران پاندمی کووید‌ـ۱۹ است.
روش ها مطالعه از نوع توصیفی‌تحلیلی بوده که در بهار ۱۴۰۰ نمونه‌ای شامل ۲۳۴ نفر کودک ۴ تا ۶ ساله از جامعه کودکان پیش‌دبستانی آبادان، به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب وتوسط پرسش‌نامه الکترونیکی استاندارد رفتاری کودکان پیش‌دبستانی که توسط والدین تکمیل شد مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌‌ها به کمک آزمون آماری من‌وینتی و نرمال بودن آن‌ها توسط آزمون شاپیروویلک، توسط نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۲۵ نجام شد.
یافته ها یافته‌های مطالعه حاضر نشان می‌دهند ۶/۸ درصد کودکان پرخاشگری، ۲۵/۲ درصد اضطراب و ۱/۳ درصد گوشه‌گیری زیاد و ۹۳/۲ درصدن پرخاشگری، ۷۴/۸ درصد اضطراب و ۹۸/۳ درصد گوشه‌گیری کم و متوسط را تجربه می‌کنند. همچنین مشخص شد گوشه‌گیری و اضطراب در کودکان با مادران شاغل نسبت به کودکان با مادر خانه‌دار بیشتر است. میزان اضطراب کودکان با درآمد خانواده‌‌ها، دارای رابطه عکس و معنی‌داری است (P=۰/۲۳ سطح معنی‌داری بیان شد).
نتیجه گیری با‌توجه‌به نتایج پژوهش، نیاز به طراحی و اجرای برنامه‌های ویژه جهت حمایت از خانواده‌های با درآمد پایین و خانواده‌های با مادران شاغل دیده می‌شود. همچنین لازم است برنامه‌ریزی در جهت برگزاری دوره‌های آموزشی برای خانواده‌‌ها و مربیان کودک توسط روان‌پزشکان، روان‌شناسان و پزشکان اطفال در جهت آشنایی با مشکلات رفتاری کودکان و نحوه مناسب برطرف کردن آن‌ها صورت پذیرد.
