هدف بیماری همه‌گیر کرونا ویروس به‌عنوان تهدیدی بزرگ برای سلامت جسمی و روانی شناخته شده است و با ایجاد مشکلات روان‌شناختی متعدد بر کیفیت زندگی افراد تأثیر می‌گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط استرس ادراکشده و اضطراب سلامتی با کیفیت زندگی طی پاندمی ویروس کرونا انجام شد.
روش ها در این مطالعه توصیفی ۳۲۰ نفر از ساکنین بالای ۱۶ سال شهر اصفهان در سال ۱۴۰۰ به شیوه نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. داده‌ها به‌صورت اینترنتی و با استفاده از برگه کوتاه پرسشنامه اضطراب سلامت، مقیاس استرس ادراکشده و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی جمع‌آوری شد. داده‌ها به‌وسیله آزمون‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۴ تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته ها نتایج تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد بین درماندگی ادراکشده (۰/۶۰۶-=r)، استرس ادراکشده (۰/۷۰۶-=r)، احتمال ابتلا به بیماری (۰/۲۷۸-=r)، پیامدهای منفی ابتلا به بیماری (۰/۵۲۸-=r) و اضطراب سلامتی (۰/۳۶۹-=r) با کیفیت زندگی رابطه منفی معنادار وجود دارد (۰/۰۱>P). همچنین بین خودکارآمدی ادراکشده با کیفیت زندگی (۰/۶۲۸=r) رابطه مثبت معنادار وجود دارد (۰/۰۱>P). علاوه بر این، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد خودکارآمدی ادراکشده، پیامدهای منفی ابتلا به بیماری و درماندگی ادراکشده می‌توانند ۵۷/۵ درصد از واریانس کیفیت زندگی را به‌صورت معنی‌دار پیش‌بینی کنند (P<۰/۰۱).
نتیجه گیری بر اساس یافته‌ها، استرس ادراکشده و اضطراب سلامتی بالا به کاهش کیفیت زندگی افراد طی پاندمی منجر می‌شوند. بنابراین پیشنهاد می‌‌‍‌شود مداخلات روان‌شناختی مناسب با هدف کاهش استرس و اضطراب سلامتی افراد و بهبود کیفیت زندگی آنان طراحی و اجرا شود.
