RT - Journal Article T1 - Prevalence of Human Myiasis and its Epidemiological Aspects in Iran From 2013 To 2020: A Review Study JF - hums-jpm YR - 2022 JO - hums-jpm VO - 9 IS - 2 UR - http://jpm.hums.ac.ir/article-1-552-fa.html SP - 102 EP - 115 K1 - Myiasis K1 - Epidemiology K1 - Infectious disease K1 - Parasitic Disease AB - هدف بیماری میاز در اثر تهاجم تخم و لارو دوبالان به بافت‌های زنده یا مرده میزبان ایجاد می‌شود. این مطالعه، مروری بر روند میاز انسانی در ایران در سال‌های 1392 تا 1399 و بررسی جنبه‌های اپیدمیولوژیک آن است. روش ها اطلاعات این مطالعه مروری با جست‌وجو در پایگاه‌های گوگل‌اسکالر، مگ‌ایران، اسکوپوس، ایرانین ژورنال، پابمد، ایران مدکس، آی‌سی‌اِس و سای‌ماگو با استفاده از کلید‌واژه‌های مرتبط در سایت مش جمع‌آوری شد. نقشه‌های پراکنش با نرم‌افزار Arc GIS نسخه 5/10 رسم شد. یافته ها تعداد 26 مورد میاز انسان از ایران، از سال 1392 تا شهریور 1399 منتشر شد که بیشترین موارد در سال 1394 با 5 مورد (26/9 درصد) بود. گروه سنی60‌< سال با 10 مورد (38/6 درصد) بیشترین موارد را به خود اختصاص داد. 50 درصد از بیماران مرد و 50 درصد زن بودند. 88/5 درصد، ساکن شهر و 11/5 درصد، ساکن روستا بودند. میاز دهانی با 6 مورد (23/1 درصد) و پس از آن میاز چشم و گوارشی هر‌کدام با 5 مورد (19/2 درصد) بیشترین نوع بودند. گونه‌های مگاسفالا اسکالاریس، سارکوفاگا فرتونی، استروس اوویس، لوسیلیا سریکاتا، کرایزومیا بزیانا، اریستالیس تنکس، لوسیلیا ایلوستریس، کالیفورا ویسینا، سارکوفاگا ارگیروستوما و 2 گونه شناسایی‌نشده از جنس‌های پسیکودا و سارکوفاگا عامل بیماری گزارش شدند. گونه‌های لوسیلیا سریکاتا و کرایزومیا بزیانا با 7 (26/9 درصد) و 5 (19/2 درصد) بیشترین موارد را به خود اختصاص دادند. میانگین تعداد لارو خارج‌شده از بیماران 5/4 ±21/5 محاسبه شد. نتیجه گیری میاز یک بیماری عفونی است. بنابراین مداخلات بهداشتی در قالب افزایش سطح آگاهی جامعه جهت پیشگیری از افزایش شیوع بیماری ضروری است. LA eng UL http://jpm.hums.ac.ir/article-1-552-fa.html M3 10.32598/JPM.9.2.4 ER -