مقدمه: مالاریا هنوز هم یکی از مهمترین بیماریها در جهان است. تقریباً 350 میلیون نفر در دنیا در معرض ابتلاء به مالاریا قرار دارند. ایران یکی از کشورهایی است که هم اکنون در فاز حذف برنامه ریشهکنی مالاریا قرار دارد. ازآنجایی که هرمزگان یکی از استانهای جنوب ایران است که انتقال مالاریا در آن منطقه به شدت بالا است، این مطالعه به بررسی اپیدمیولوژیک مالاریا در شهرستان حاجی آباد، استان هرمزگان طی سالهای 93-1380میپردازد.
روشکار: این مطالعه از نوع توصیفی بوده که به بررسی وضعیت 14 سالهی مالاریا با استفاده از دادههای موجود در شهرستان حاجیآباد میپردازد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS 16 و سپس با آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: طی 14 سال گذشته 569 مورد مالاریا در این شهرستان گزارش شده که 305 مورد مربوط به مردان بوده است. بالاترین شیوع انگل، مربوط به پلاسمودیوم ویواکس، از نوع انتقال محلی و بیشتر به گروه سنی >15 سال مربوط بود. 90 درصد از موارد بیماری ایرانی و بیشترین میزان شیوع مالاریا مربوط به سال 2005 بوده است. به طور میانگین ماههای تیر و مرداد بیشترین موارد بیماری را داشتهاند.
نتیجهگیری: بیماری مالاریا در شهرستان حاجی آباد از روند رو به کاهش قابل توجهی بر خوردار بوده که نشان دهندهی اجرای کامل برنامه حذف مالاریا در منطقه میباشد. لذا توصیه میشود دستورالعملهای لازم در کل استان به خوبی اجراء شود تا از بازگشت بیماری به این شهرستان جلوگیری شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |