دوره 7، شماره 1 - ( بهار 1399 )
جلد 7 شماره 1 صفحات 53-62 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abedini S M, Driss J, Tabibi R, Karimpour S. Risk assessment by MAPO and PTAI methods and the relationship with the prevalence of low back pain in nursing staff. J Prevent Med 2020; 7 (1) :62-53
URL: http://jpm.hums.ac.ir/article-1-402-fa.html
URL: http://jpm.hums.ac.ir/article-1-402-fa.html
عابدینی سید مسلم، دریس جمیله، طبیبی رامین، کریم پور ساناز. ارزیابی ریسک به روش MAPOو PTAI و ارتباط آن با شیوع کمردرد در کارکنان پرستاری. طب پیشگیری. 1399; 7 (1) :62-53
چکیده: (3565 مشاهده)
هدف: این مطالعه باهدف بررسی عوامل ایجادکننده کمردرد در پرستاران و ارائه اقداماتی جهت کنترل و اصلاح این عوامل با استفاده از دو روش ارزیابی ریسک MAPOو PTAI انجام شده است.
روش‌ها: این مطالعه مقطعی بین 480 نفر (با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی) از کارکنان پرستاری بیمارستان‌های دولتی خوزستان انجام و اطلاعات آن ازطریق پرسشنامه در چهار بخش جمع‌آوری گردید. پرسشنامه نوردیک، اطلاعات دموگرافیک و چک‌لیست‌های MAPO و PTAI که شامل دو بخش بوده، از طریق بازدید میدانی و مشاهده تکمیل‌شده است. داده‌ها با استفاده از نسحه 16 نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: پرسشنامه نوردیک نشان داد 92/72 درصد از افراد مورد مطالعه دارای کمردرد بوده‌اند. براساس ارزیابی‌های انجام شده توسط روش MAPO، 66/16درصد از افراد در سطح ریسک پایین، 41/60درصد در سطح متوسط و 91/22درصد در سطح بالا قرار دارند. در حالی که روش PTAI نشان داد 95/23درصد از افراد در سطح ریسک یک، 08/52درصد در سطح دو و 95/23درصد در سطح سه قرار دارند. براساس آزمون کای‌دو نیز بین سطوح ریسک هر دو روش MAPO و PTAI و کمردرد از نظر آماری رابطه معنا‌داری وجود دارد.
نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد با افزایش سطوح شاخص در هر دو روشMAPO و PTAI، میزان اختلالات اسکلتی- عضلانی در ناحیه کمر افزایش می‌یابد. در نتیجه می‌توان به دقت و مناسبت این روش‌ها اطمینان حاصل نمود و دریافت که هر دو روش مورد بررسی در طبقه‌بندی سطح ریسک و شناسایی عوامل تأثیرگذار، کارآمد و قابل‌اطمینان می‌باشند.
روش‌ها: این مطالعه مقطعی بین 480 نفر (با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی) از کارکنان پرستاری بیمارستان‌های دولتی خوزستان انجام و اطلاعات آن ازطریق پرسشنامه در چهار بخش جمع‌آوری گردید. پرسشنامه نوردیک، اطلاعات دموگرافیک و چک‌لیست‌های MAPO و PTAI که شامل دو بخش بوده، از طریق بازدید میدانی و مشاهده تکمیل‌شده است. داده‌ها با استفاده از نسحه 16 نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: پرسشنامه نوردیک نشان داد 92/72 درصد از افراد مورد مطالعه دارای کمردرد بوده‌اند. براساس ارزیابی‌های انجام شده توسط روش MAPO، 66/16درصد از افراد در سطح ریسک پایین، 41/60درصد در سطح متوسط و 91/22درصد در سطح بالا قرار دارند. در حالی که روش PTAI نشان داد 95/23درصد از افراد در سطح ریسک یک، 08/52درصد در سطح دو و 95/23درصد در سطح سه قرار دارند. براساس آزمون کای‌دو نیز بین سطوح ریسک هر دو روش MAPO و PTAI و کمردرد از نظر آماری رابطه معنا‌داری وجود دارد.
نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد با افزایش سطوح شاخص در هر دو روشMAPO و PTAI، میزان اختلالات اسکلتی- عضلانی در ناحیه کمر افزایش می‌یابد. در نتیجه می‌توان به دقت و مناسبت این روش‌ها اطمینان حاصل نمود و دریافت که هر دو روش مورد بررسی در طبقه‌بندی سطح ریسک و شناسایی عوامل تأثیرگذار، کارآمد و قابل‌اطمینان می‌باشند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
