دوره 7، شماره 3 - ( پاییز 1399 )
جلد 7 شماره 3 صفحات 42-52 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khodadadi Sangdeh J, Sepehrtaj S A, Mirzaesmaeili M, Sadat Sepehrtaj F. The effectiveness of cognitive existential group therapy on caregiving burden of mothers of children with thalassemia major. J Prevent Med 2020; 7 (3) :52-42
URL: http://jpm.hums.ac.ir/article-1-444-fa.html
URL: http://jpm.hums.ac.ir/article-1-444-fa.html
خدادادی‌سنگده جواد، سپهرتاج سیده‌عارفه، میرزااسماعیلی مصطفی، سپهرتاج فاطمه‌سادات. اثربخشی روان‌درمانی وجودی به شیوه گروهی بر فشارمراقبتی مادران کودکان تالاسمی‌ماژور. طب پیشگیری. 1399; 7 (3) :52-42
1- دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
2- دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
3- دانشکده رفاه، تهران، ایران.
2- دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
3- دانشکده رفاه، تهران، ایران.
چکیده: (3395 مشاهده)
هدف: مادران کودکان مبتلا به تالاسمی‌ماژور، به عنوان مراقبین اصلی، در تطابق با مشکلات و وظایف متعدد ناشی از بیماری کودک، دچار چالش‌های بسیاری می‌شوند و نیاز به حمایت‌های روان‌درمانی دارند، بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان‌درمانی وجودی به شیوه گروهی بر کاهش فشارمراقبتی مادران کودکان تالاسمی‌ماژور انجام گرفت.
روش ها: در این مطالعه شبهآزمایشی 16 مادر دارای کودک مبتلا به تالاسمی‌ماژور مراجعه‌کننده به بیمارستان شهیدمحمدی و مرکز بیماری‌های خاص ابوریحان هرمزگان در تابستان 1398 شرکت کردند. مادران به شیوه در دسترس انتخاب و در دو گروه 8 نفره مداخله و شاهد قرار گرفتند. گروه مداخله هشت جلسه روان‌درمانی وجودی به شیوه گروهی را طی 8 هفته دریافت نمودند. داده‌ها با استفاده از مقیاس سنجش فشارمراقبتی گردآوری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS آنالیز شدند.
نتایج: میانگین نمره کل فشارمراقبتی مادران قبل از مداخله در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 25/12±37/67 و 23/17±8/64 (74/.=P-Value) و بعد از مداخله به ترتیب 7/4±8/40 و 94/24±75/65 (01/.>P-Value) بود. همچنین نمره فشارمراقبتی مادران در 5 بعد زمانی، تکاملی، جسمانی، اجتماعی و احساسی در گروه مداخله به‌طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود. میانگین فشارمراقبتی در مادران کودکان مبتلا به تالاسمی‌ماژور، پس از اجرای مداخله در گروه آزمایش کمتر از میانگین گروه کنترل بود که این تفاوت از لحاظ آماری معنادار است (001/.>P-Value).
نتیجه‌گیری: نتایج بیان‌کننده آن است که درمان وجودی به شیوه گروهی می‌تواند بر کاهش فشارمراقبتی در مادران کودکان تالاسمی‌ماژور مؤثر باشد.
روش ها: در این مطالعه شبهآزمایشی 16 مادر دارای کودک مبتلا به تالاسمی‌ماژور مراجعه‌کننده به بیمارستان شهیدمحمدی و مرکز بیماری‌های خاص ابوریحان هرمزگان در تابستان 1398 شرکت کردند. مادران به شیوه در دسترس انتخاب و در دو گروه 8 نفره مداخله و شاهد قرار گرفتند. گروه مداخله هشت جلسه روان‌درمانی وجودی به شیوه گروهی را طی 8 هفته دریافت نمودند. داده‌ها با استفاده از مقیاس سنجش فشارمراقبتی گردآوری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS آنالیز شدند.
نتایج: میانگین نمره کل فشارمراقبتی مادران قبل از مداخله در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 25/12±37/67 و 23/17±8/64 (74/.=P-Value) و بعد از مداخله به ترتیب 7/4±8/40 و 94/24±75/65 (01/.>P-Value) بود. همچنین نمره فشارمراقبتی مادران در 5 بعد زمانی، تکاملی، جسمانی، اجتماعی و احساسی در گروه مداخله به‌طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود. میانگین فشارمراقبتی در مادران کودکان مبتلا به تالاسمی‌ماژور، پس از اجرای مداخله در گروه آزمایش کمتر از میانگین گروه کنترل بود که این تفاوت از لحاظ آماری معنادار است (001/.>P-Value).
نتیجه‌گیری: نتایج بیان‌کننده آن است که درمان وجودی به شیوه گروهی می‌تواند بر کاهش فشارمراقبتی در مادران کودکان تالاسمی‌ماژور مؤثر باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
