Shekoohiyan S, Rahmanian O, Alipour V, Chamack M, Rahmania A. Removal of Bisphenol A from water using Fe2O3/ZnO photocatalytic process in the presence of visible light. J Prevent Med 2020; 7 (4) :35-22
URL:
http://jpm.hums.ac.ir/article-1-472-fa.html
شکوهیان سکینه، رحمانیان امید، علیپور ولی، چمک معصومه، رحمانیا آسیه. حذف بیسفنل A از آب با استفاده از فرایند فوتوکاتالیستی Fe2O3/ZnO در حضور نور مرئی. طب پیشگیری. 1399; 7 (4) :35-22
URL: http://jpm.hums.ac.ir/article-1-472-fa.html
1- گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2- گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
3- گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
چکیده: (3168 مشاهده)
هدف: بیسفنل A از آلایندههای آب بوده که مختلکننده غدد درونریز و مقاوم به تجزیه بیولوژیکی میباشد. هدف از این مطالعه، بررسی عملکرد فرایند فوتوکاتالیستی در حضور نور مرئی با استفاده از کاتالیست Fe2O3/ZnO جهت تجزیه BPA از آب آلوده بوده است.
روشها: مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و به صورت ناپیوسته بر روی نمونههای آب آلوده ساخته شده در آزمایشگاه انجام شد. در این مطالعه از کاتالیست Fe2O3/ZnO در حضور نور مرئی به منظور تجزیه بیسفنل A استفاده شد و تاثیر پارامترهایی مانند pH محلول، دوز کاتالیست، غلظت بیسفنل A و رادیکالخواری بر کارایی حذف بررسی گردید. کینتیک تجزیه و مشخصات کاتالیست توسط آنالیزهای XRD، SEM، DRS، EDX و BET مطالعه شد.
نتایج: آنالیز BET نشان داد مساحت سطح Fe2O3/ZnO برابر با 15/86m2/g و باندگپ هم eV 2/7 میباشد. بالاترین راندمان حذف BPA در pH خنثی بدست آمد که با توجه به تفسیر pKa و pHpzc منطقی است. با افزایش دوز کاتالیست تا 0/04 گرم بر لیتر راندمان حذف افزایش و این دوز بهینه انتخاب شد. با افزایش غلظت BPA راندمان حذف کاهش یافت. کینتیک تجزیه BPA از شبهدرجه اول تبعیت نموده و با افزایش غلظت از mg/l 10 به 100، ثابت تجزیه از -1min 0/0212 به 0/0022 کاهش یافت. تست رادیکالخواری موید نقش رادیکال هیدروکسیل (HO●) و حفره (+h)، در تجزیه BPA بود.
نتیجهگیری: با توجه به راندمان بالای فرایند فوتوکاتالیستی Fe2O3/ZnO در حضور نور مرئی، کاربرد آن برای تجزیه ترکیبات مقاوم از آبهای آلوده پیشنهاد میگردد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/7/3 | پذیرش: 1399/9/13 | انتشار: 1399/12/10