طب پیشگیری

مقدمه: رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت یکی از بهترین راههایی است که مردم از طریق آن می‌توانند سلامتی خود را حفظ و کنترل نمایند. هدف این مطالعه تعیین ارتباط کانون کنترل بر سلامت با رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت در دانش‌آموزان دبیرستانی شهر بندرعباس بود.

روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی انجام شد. جهت تعیین وضعیت کانون کنترل بر سلامت از فرم A پرسشنامه والستون و جهت تعیین وضعیت رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت از پرسشنامه Adolescent Health Promotion Scale استفاده شد. از تعداد 378 پرسشنامه توزیع شده بین دانش‌آموزان 342 پرسشنامه به صورت کامل تکمیل شد(Response rate= 90.5%). داده‌ها به کمک نرم‌افزار آماری SPSS 19 و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: میانگین سن افراد مورد بررسی (1/1=SD) 1/16 سال بود. 7/44 درصد آنها پسر بودند. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون 12 درصد از تغییرات رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت توسط کانون کنترل بر سلامت (شامل کانون کنترل درونی، شانس و قدرت دیگران) تبیین می‌شود (12/0=²R، 5/15=F، 001/0>P). از بین مؤلفه‌های متغیر پیش‌بینی، کانون کنترل درونی (001/0>P و 25/0=B) و قدرت دیگران (01/0>P و 16/0=B) به طور معنی‌داری متغیر پاسخ یعنی رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت را تبیین می‌‌کنند. با افزایش نمرات کانون کنترل درونی و قدرت دیگران، رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت نیز افزایش می‌یابد.

نتیجه‌گیری: تقویت کانون کنترل درونی و توصیه به پیروی از دستورات افرادی مانند پزشکان و متخصصان سلامت جهت افزایش رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت در دانش‌آموزان توصیه می‌شود.