دوره 12، شماره 1 - ( بهار 1404 )
جلد 12 شماره 1 صفحات 106-87 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Gaeini A A, Zafarmand O, Hosseini M. The Effect of Aerobic Training on Resistin and Insulin Resistance in Type 2 Diabetics: A Systematic Review and Meta-Analysis. J Prevent Med 2025; 12 (1) :87-106
URL: http://jpm.hums.ac.ir/article-1-810-fa.html
URL: http://jpm.hums.ac.ir/article-1-810-fa.html
گائینی عباسعلی، ظفرمند امید، حسینی مراد. تاثیر تمرینهای هوازی بر رزیستین و مقاومت به انسولین در افراد دیابتی نوع دو: یک مرور نظاممند و فراتحلیل. طب پیشگیری. 1404; 12 (1) :87-106
عباسعلی گائینی1 
، امید ظفرمند2 ، مراد حسینی*3
، امید ظفرمند2 ، مراد حسینی*3
1- استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2- کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه یاسوج، شهر یاسوج، ایران.
3- استادیار تربیت بدنی، گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان. تهران
2- کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه یاسوج، شهر یاسوج، ایران.
3- استادیار تربیت بدنی، گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان. تهران
چکیده: (1390 مشاهده)
هدف: افزایش دیابت در جهان و نتایج مثبت فعالیت حرکتی و ورزشی بر عوامل وابسته به این بیماری مورد توجه بوده است. رزیستین، عاملی است که مترشحه از بافت چربی ترشح می شود که با دیابت نوع دو ارتباط دارد. لذا هدف مطالعه حاضر، تاثیر تمرین های هوازی بر رزیستین و مقاومت به انسولین در ا فراد دیابتی نوع دو بود.
منابع اطلاعات یا داده ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات مروری نظام مند و فراتحلیل است. جستجوی سیستماتیک مقالات انگلیسی و فارسی که در پایگاه های اطلاعاتی PubMed ،Web of Science ،Scopus SID ، و Magiran تا سپتامبر سال 2024 منتشر شده اند، شناسایی شدند.
روش های انتخاب برای مطالعه: تفاوت میانگین و فاصله اطمینان 95 درصد(CI) با استفاده از مدل اثر تصادفی محاسبه شد. ناهمگونی با استفاده از آزمون (I2) و سوگیری انتشار با تحلیل بصری فونل پلات و آزمون Egger بررسی شدند. در مجموع، 14 مطالعه با 15 مداخله و (456) آزمودنی دیابتی نوع دو فراتحلیل شدند.
ترکیب مطالب و نتایج: نتایج نشان می دهد تمرین های هوازی سبب کاهش معنادار رزیستین (0/038P-Value=) ((2/114 -الی0/059)) و مقاومت به انسولین (0/004P-Value=) ((1/467- الی 0/0282) 0/875SMD=-) در مقایسه با گروه کنترل در افراد دیابتی نوع دو شده است.
نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد تمرین های هوازی در افراد دیابتی نوع دو دارای اضافه وزن و چاقی سبب کاهش رزیستین و مقاومت به انسولین می شود، به نحوی که باعث کاهش وزن و درصد چربی بدن در آنان می شود. بنابراین، تمرین های هوازی را می توان یک راهکار غیردارویی و کاربردی برای کاهش رزیستین و مقاومت به انسولین در بیماری دیابتی نوع دو به این افراد مبتلا پیشنهاد داد.
منابع اطلاعات یا داده ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات مروری نظام مند و فراتحلیل است. جستجوی سیستماتیک مقالات انگلیسی و فارسی که در پایگاه های اطلاعاتی PubMed ،Web of Science ،Scopus SID ، و Magiran تا سپتامبر سال 2024 منتشر شده اند، شناسایی شدند.
روش های انتخاب برای مطالعه: تفاوت میانگین و فاصله اطمینان 95 درصد(CI) با استفاده از مدل اثر تصادفی محاسبه شد. ناهمگونی با استفاده از آزمون (I2) و سوگیری انتشار با تحلیل بصری فونل پلات و آزمون Egger بررسی شدند. در مجموع، 14 مطالعه با 15 مداخله و (456) آزمودنی دیابتی نوع دو فراتحلیل شدند.
ترکیب مطالب و نتایج: نتایج نشان می دهد تمرین های هوازی سبب کاهش معنادار رزیستین (0/038P-Value=) ((2/114 -الی0/059)) و مقاومت به انسولین (0/004P-Value=) ((1/467- الی 0/0282) 0/875SMD=-) در مقایسه با گروه کنترل در افراد دیابتی نوع دو شده است.
نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد تمرین های هوازی در افراد دیابتی نوع دو دارای اضافه وزن و چاقی سبب کاهش رزیستین و مقاومت به انسولین می شود، به نحوی که باعث کاهش وزن و درصد چربی بدن در آنان می شود. بنابراین، تمرین های هوازی را می توان یک راهکار غیردارویی و کاربردی برای کاهش رزیستین و مقاومت به انسولین در بیماری دیابتی نوع دو به این افراد مبتلا پیشنهاد داد.
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
طب کار، آسیب شناسی ورزشی،فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1403/10/11 | پذیرش: 1404/1/24 | انتشار: 1404/7/13
دریافت: 1403/10/11 | پذیرش: 1404/1/24 | انتشار: 1404/7/13
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
