دوره 7، شماره 1 - ( بهار 1399 )                   جلد 7 شماره 1 صفحات 63-72 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


چکیده:   (3144 مشاهده)
هدف:  میوه به، یکی از گیاهان بومی آسیای غربی است و دارای خواص متعدد درمانی و تغذیه‌ای می‌باشد و باتوجه به شیوع بالای بیماری‌های غیرواگیر، استفاده از فراورده‌های طبیعی مناسب یکی از مهمترین اهداف رژیم‌های درمانی و تغذیه‌ای است. هدف از این مطالعه، مرور یافته‌های تغذیه‌ای و درمانی میوه به در درمان انواع بیماری‌ها بخصوص بیماری‌های غیرواگیر از دیدگاه طب ایرانی و طب نوین بوده است.
منابع داده‌ها: در این مطالعه مروری برای گرداوری داده ها  از کتب مرجع طب سنتی ایرانی و مقالات  پایگاه  PubMed،  SID،  Magiran، Scopus و  Google Scholar مورد بررسی استفاده شد.
روش‌های انتخابی برای مطالعه: پس از جستجوی الکترونیک تعداد 112 مقاله بازیابی شد و با توجه به معیارهای ورود، تعداد 40 منبع وارد مطالعه شد. ﺟﺴﺘﺠﻮﻫﺎی اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ﺑــﺎ استفاده از واژﮔﺎن ﻛﻠیدی "به" ، "خواص تغذیه‌ای" و "خواص درمانی" در ﻋﻨﺎوﻳﻦ و ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻘﺎﻻت در Mesh ﺻﻮرت ﭘﺬیرفتند و متون آن‌ها به ‌طور کامل، مورد بررسی قرار گرفت.
ترکیب مطالب و نتایج: در طب ایرانی و طب مدرن خواص تغذیه‌ای و درمانی فراوانی برای میوه به، ذکر شده است که شامل اثرات آنتی‌اکسیدانی، ضدالتهابی، محافظ کبدی، محافظ سیستم قلبی و عروقی، تقویت‌کننده معده و گوارش، ادرارآور، کاهنده قند خون، ضدباکتری، ضدقارچ، ضدافسردگی، ضداسهال و کاهنده چربی است.
نتیجه‌گیری: میوه به، می‌تواند به‌ عنوان یک جزء اصلی در رژیم غذایی و درمانی افرادی که به بیماری‌های التهابی، دیابت، سرطان، ضعف هضم، پرفشاری خون و چربی خون، مبتلا هستند بکار رود.اما تحقیقات بیشتر بر روی انسان جهت تائید خواص درمانی آن پیشنهاد می‌گردد.
متن کامل [PDF 879 kb]   (2048 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/7/6 | پذیرش: 1398/12/24 | انتشار: 1398/12/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.