دوره 10، شماره 4 - ( 10-1402 )                   جلد 10 شماره 4 صفحات 387-374 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده دانشگاه علوم‌پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران.
2- مرکز تحقیقات بهداشت باروری، دانشگاه علوم‌پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران.
3- مرکز تحقیقات مدیریت و پیشگیری از مصدومیت های حوادث ترافیکی، دانشگاه علوم‌پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
4- مرکز تحقیقات سلامت باروری زنان، دانشگاه علوم‌پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
5- گروه مهندسی کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز، ایران.
6- گروه آمارزیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده:   (1696 مشاهده)
هدف جدی‌ترین تهدید سلامت بشر در‌حال‌حاضر، شیوع بیماری نوظهور کووید‌-‌19 است که به دلیل انتشار سریع در جهان، توسط سازمان بهداشت جهانی به‌عنوان نگرانی بین‌المللی مطرح شد. با‌توجه‌به اهمیت موضوع، این مطالعه با هدف ارزیابی منشأ احتمالی آلودگی به ویروس کرونا در مبتلایان به کووید‌-‌19 جهت استفاده در برنامه‌ریزی و آموزش در سیستم بهداشت و درمان انجام گرفت.
روش ها در این مطالعه مورد‌شاهدی منشأ آلودگی به ویروس کرونا، در افراد مشکوک دارای علائم یا بدون علائم مراجعه‌کننده به مراکز نمونه‌گیری با لحاظ کردن نتیجه مثبت و منفی تست پی‌سی‌آر مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات از‌طریق مصاحبه با استفاده از پرسش‌نامه گردآوری شد. تحلیل داده‌ها با رگرسیون لجستیک و استفاده از نرم‌افزار STATA نسخه 14 انجام شد.
یافته ها در‌مجموع 298 نفر (143 نفر شاهد و 155 نفر مورد) مورد مطالعه قرار گرفتند. شانس مثبت شدن تست پی‌سی‌آر در افراد با شرایط عدم رعایت فاصله اجتماعی، عدم استفاده از ماسک و عدم رعایت بهداشت دست‌ها به ترتیب 37/11، 9/042 و 14/50 برابر بیشتر از افرادی بود که این پروتکل‌ها را رعایت می‌کردند (P<0/001) . 
نتیجه گیری با‌توجه‌به نتایج مطالعه حاضر می‌توان گفت مهم‌ترین و موثرترین روش برای کنترل این بیماری جلوگیری از انتشار ویروس با مدیریت تلفیقی یعنی استفاده از چندین روش پیشگیرانه (استفاده از ماسک، رعایت فاصله اجتماعی و رعایت بهداشت دست‌ها) با مشارکت و همکاری جامعه و نهادهای دولتی است. 
متن کامل [PDF 4903 kb]   (727 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (801 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بهداشت عمومی
دریافت: 1401/10/7 | پذیرش: 1402/11/8 | انتشار: 1402/10/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.