چکیده
مقدمه: بر اساس مطالعات اخیر میزان چاقی، اضافه وزن و کم تحرکی در بین افراد جامعه بویژه شاغلین در حال افزایش است که می تواند بر بهرهوری و توانایی انجام کار کارکنان صنایع تاثیرگذار باشد، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر شاخص توده بدنی و ورزش بر شاخص توانایی کار کارکنان شرکت پگاه گلستان صورت گرفت.
روش ها: این مطالعه توصیفی –تحلیلی از نوع مقطعی بود و بر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده بر روی 107 نفر از شاغلین شرکت پگاه گلستان در سال 1394 انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و شغلی با استفاده از پرسشنامه استاندارد شاخص توانایی کار جمعآوری شد. همچنین شاخص توده بدنی افراد نیز بر اساس دستورالعمل سازمان جهانی بهداشت (WHO) اندازهگیری و دستهبدنی شد و سپس اطلاعات گردآوری شده با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 21 و آزمونهای تی تست، آنالیز واریانس و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: میانگین شاخص توده بدن (BMI) در این مطالعه 8/3 ±9/25 بدست آمد که در دسته سوم (9/29-25) قرار میگیرد و بیانگر وجود اضافه وزن در بین کارکنان این شرکت میباشد. میانگین شاخص توانایی کار در افراد مورد مطالعه 56/5±92/44 میباشد که مطابق با طبقهبندی نمره شاخص توانایی کار( WAI) 9/10 ، 6/35 ، 3/53 درصد از افراد مورد مطالعه به ترتیب دارای توانایی کار متوسط، خوب و عالی بودند. بین فعالیت ورزشی با شاخص WAI ارتباط معنا داری وجود داشت(001/0p <). همچنین بین شاخص BMI و شاخص توانایی کار رابطه معناداری مشاهده نگردید(385/0p =).
نتیجهگیری: در این مطالعه میانگین شاخص توانایی کار همچون مطالعات دیگر در یک سطح قابل قبول قرار داشت (WAI > 36). با توجه به میانگین سنی کارکنان) 3/7± 38/32 (که نشاندهنده جوان بودن افراد تحت مطالعه میباشد و وجود اضافهوزن و کم تحرکی میتواند در آینده منجر به بروز بیماریهای مختلف و کاهش توانایی کاری و بازنشستگی پیش از موعد گردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |