مقدمه: اختلالات اسکلتی عضلانی یکی از مهمترین علل دریافت مرخصی استعلاجی در بسیاری از صنایع هستند که میتواند سبب کاهش تولید شده و هزینههای مستقیم و غیرمستقیم زیادی را بر جامعه تحمیل نماید. این مطالعه با هدف ارزیابی ریسک فاکتورهای مرتبط با مرخصی استعلاجی درکارگران مونتاژ صنعت خودروسازی انجام شد.
روش ها: این مطالعه تحلیلی به صورت مقطعی بر روی 234 نفر از کارگران سالنهای مونتاژ شرکت ایران خودرو انجام شد. دادهها با استفاده از چکلیست ارزیابی ارگونومیکی و پرسشنامه مشخصات فردی جمعآوری شدند. برای آنالیز دادهها از آزمونهای آماری کای - دو، مان- ویتنی و کروسکال والیس استفاده شد، همچنین از مدل رگرسیون لوجستیک برای بررسی تأثیر هم زمان عوامل فردی و فیزیکی بر مرخصی استعلاجی استفاده شد، دادهها با استفاده از نرم افزارهای SPSS 16 و R مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: نتایج نشان داد که بین هیچ یک از ریسک فاکتورهای فیزیکی و دریافت مرخصی استعلاجی ارتباط معنیداری وجود ندارد. از بین فاکتورهای فردی تنها در عادت سیگار (045/0= P) و سن (044/0=p) اختلاف معنیداری یافت شد. آنالیز رگرسیون لوجستیک نشان داد که کارگران با پوسچر کمر با انحراف 60-20 درجه 104/1=OR) و کارگران با پوسچر کمر با انحراف بیشتر از 60 درجه 11/1=OR) در معرض ریسک بالاتری قرار دارند. این نسبت همچنین در کارگران با وظایف تکراری (309/1OR=) و کارگران با اعمال نیرو ( 358/1OR=) بیشتر از کارگرانی است که در این شرایط قرار نداشتند.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج این مطالعه توجه به مسائل ارگونومیک کارگران و انجام مداخلات ارگونومیک در خصوص طراحی مجدد ایستگاههای کار کاملاً ضروری به نظر میرسد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |