دوره 9، شماره 2 - ( تابستان 1401 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 115-102 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 99s24
Ethics code: IR.AJUMS.REC.1399.278
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jokar A, Sharififard M, Jahanifard E. Prevalence of Human Myiasis and its Epidemiological Aspects in Iran From 2013 To 2020: A Review Study. J Prevent Med 2022; 9 (2) :102-115
URL: http://jpm.hums.ac.ir/article-1-552-fa.html
URL: http://jpm.hums.ac.ir/article-1-552-fa.html
جوکار ابوالفضل، شریفی فرد منا، جهانی فرد الهام. مروری بر گزارشات موردی بیماری عفونی میاز انسانی در ایران از سال 1392 تا 1399با تأکید بر جنبه‌های اپیدمیولوژیک آن. طب پیشگیری. 1401; 9 (2) :102-115
1- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
2- گروه حشره‌شناسی پزشکی و کنترل ناقلین، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
3- گروه حشره‌شناسی پزشکی و کنترل ناقلین، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
2- گروه حشره‌شناسی پزشکی و کنترل ناقلین، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
3- گروه حشره‌شناسی پزشکی و کنترل ناقلین، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
چکیده: (1286 مشاهده)
هدف بیماری میاز در اثر تهاجم تخم و لارو دوبالان به بافت‌های زنده یا مرده میزبان ایجاد می‌شود. این مطالعه، مروری بر روند میاز انسانی در ایران در سال‌های 1392 تا 1399 و بررسی جنبه‌های اپیدمیولوژیک آن است.
روش ها اطلاعات این مطالعه مروری با جست‌وجو در پایگاه‌های گوگل‌اسکالر، مگ‌ایران، اسکوپوس، ایرانین ژورنال، پابمد، ایران مدکس، آی‌سی‌اِس و سای‌ماگو با استفاده از کلید‌واژه‌های مرتبط در سایت مش جمع‌آوری شد. نقشه‌های پراکنش با نرم‌افزار Arc GIS نسخه 5/10 رسم شد.
یافته ها تعداد 26 مورد میاز انسان از ایران، از سال 1392 تا شهریور 1399 منتشر شد که بیشترین موارد در سال 1394 با 5 مورد (26/9 درصد) بود. گروه سنی60< سال با 10 مورد (38/6 درصد) بیشترین موارد را به خود اختصاص داد. 50 درصد از بیماران مرد و 50 درصد زن بودند. 88/5 درصد، ساکن شهر و 11/5 درصد، ساکن روستا بودند. میاز دهانی با 6 مورد (23/1 درصد) و پس از آن میاز چشم و گوارشی هر‌کدام با 5 مورد (19/2 درصد) بیشترین نوع بودند. گونه‌های مگاسفالا اسکالاریس، سارکوفاگا فرتونی، استروس اوویس، لوسیلیا سریکاتا، کرایزومیا بزیانا، اریستالیس تنکس، لوسیلیا ایلوستریس، کالیفورا ویسینا، سارکوفاگا ارگیروستوما و 2 گونه شناسایی‌نشده از جنس‌های پسیکودا و سارکوفاگا عامل بیماری گزارش شدند. گونه‌های لوسیلیا سریکاتا و کرایزومیا بزیانا با 7 (26/9 درصد) و 5 (19/2 درصد) بیشترین موارد را به خود اختصاص دادند. میانگین تعداد لارو خارج‌شده از بیماران 5/4 ±21/5 محاسبه شد.
نتیجه گیری میاز یک بیماری عفونی است. بنابراین مداخلات بهداشتی در قالب افزایش سطح آگاهی جامعه جهت پیشگیری از افزایش شیوع بیماری ضروری است.
روش ها اطلاعات این مطالعه مروری با جست‌وجو در پایگاه‌های گوگل‌اسکالر، مگ‌ایران، اسکوپوس، ایرانین ژورنال، پابمد، ایران مدکس، آی‌سی‌اِس و سای‌ماگو با استفاده از کلید‌واژه‌های مرتبط در سایت مش جمع‌آوری شد. نقشه‌های پراکنش با نرم‌افزار Arc GIS نسخه 5/10 رسم شد.
یافته ها تعداد 26 مورد میاز انسان از ایران، از سال 1392 تا شهریور 1399 منتشر شد که بیشترین موارد در سال 1394 با 5 مورد (26/9 درصد) بود. گروه سنی60< سال با 10 مورد (38/6 درصد) بیشترین موارد را به خود اختصاص داد. 50 درصد از بیماران مرد و 50 درصد زن بودند. 88/5 درصد، ساکن شهر و 11/5 درصد، ساکن روستا بودند. میاز دهانی با 6 مورد (23/1 درصد) و پس از آن میاز چشم و گوارشی هر‌کدام با 5 مورد (19/2 درصد) بیشترین نوع بودند. گونه‌های مگاسفالا اسکالاریس، سارکوفاگا فرتونی، استروس اوویس، لوسیلیا سریکاتا، کرایزومیا بزیانا، اریستالیس تنکس، لوسیلیا ایلوستریس، کالیفورا ویسینا، سارکوفاگا ارگیروستوما و 2 گونه شناسایی‌نشده از جنس‌های پسیکودا و سارکوفاگا عامل بیماری گزارش شدند. گونه‌های لوسیلیا سریکاتا و کرایزومیا بزیانا با 7 (26/9 درصد) و 5 (19/2 درصد) بیشترین موارد را به خود اختصاص دادند. میانگین تعداد لارو خارج‌شده از بیماران 5/4 ±21/5 محاسبه شد.
نتیجه گیری میاز یک بیماری عفونی است. بنابراین مداخلات بهداشتی در قالب افزایش سطح آگاهی جامعه جهت پیشگیری از افزایش شیوع بیماری ضروری است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
حشره شناسی پزشکی
دریافت: 1400/6/21 | پذیرش: 1401/6/10 | انتشار: 1401/6/10
دریافت: 1400/6/21 | پذیرش: 1401/6/10 | انتشار: 1401/6/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
