دوره 10، شماره 1 - ( بهار 1402 )
جلد 10 شماره 1 صفحات 59-48 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 140026
Ethics code: IRSBMU.PHNS.REC.1400.026
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hatami H, Akbari H, Fereidoni M. Epidemiological, Clinical and Paraclinical Evaluation of Cutaneous Leishmaniasis Cases in Aran va Bidgol City, Isfahan, Iran During 2018-2020. J Prevent Med 2023; 10 (1) :48-59
URL: http://jpm.hums.ac.ir/article-1-618-fa.html
URL: http://jpm.hums.ac.ir/article-1-618-fa.html
حاتمی حسین، اکبری حسین، فریدونی محسن. ارزیابی اپیدمیولوژیک، بالینی و پاراکلینیکی بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی مثبت در آران و بیدگل در سالهای 1397 تا 1399. طب پیشگیری. 1402; 10 (1) :48-59
حسین حاتمی1 
، حسین اکبری* 2، محسن فریدونی3
، حسین اکبری* 2، محسن فریدونی3
1- گروه بهداشت، مرکز تحقیقات کنترل مخاطرات محیطی و شغلی، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی تعیینکننده سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علومپزشکی کاشان، کاشان، ایران.
3- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی تعیینکننده سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علومپزشکی کاشان، کاشان، ایران.
3- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (723 مشاهده)
هدف در ایران لیشمانیوز جلدی روستایی در نواحی روستایی 15 استان کشور بهصورت اندمیک مشاهده میشود. این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژی لیشمانیوز در شهرستان آران و بیدگل طی سالهای1397 تا 1399 انجام گرفت.
روش ها مطالعه بهصورت مقطعی بر روی کلیه مبتلایان به بیماری سالک مراجعهکننده به مرکز درمان سالک شهرستان آران و بیدگل طی سالهای 1397 تا 1399 انجام شد. 1020 نمونه با تشخیص زخم سالک اسمیر مثبت که در دفاتر مرکز بهداشت شهرستان آران و بیدگل، ثبت شده بودند و پرونده کاملی داشتند. وارد مطالعه شدند.
یافته ها 1020 نفر به مراکز درمان سالک شهرستان آران و بیدگل مراجعه کردند. 60/6 درصد از بیماران مرد بودند. میانگین سن آنها 34/5 سال و 94/1 درصد آنها ایرانی بودند. بیشترین فراوانی شغلی مربوط به زنان خانهدار با 24/5 درصد بود. 43/6 درصد بیماران سابقه مسافرت را گزارش کردهاند. در 10/9 درصد بیماران تعداد زخم بیشتر از 6 مورد مشاهده شد. اندازه زخم 74/4 درصد از بیماران کمتر از 3 سانتیمتر بوده است. ازلحاظ آماری ارتباط معنیداری بین سن افراد با محل زخم دیده شد (0/01>P). ازلحاظ آماری بین جنس، شغل، محل سکونت و سن با اندازه زخم رابطه آماری معنیدار مشاهده شد (0/010<P)
نتیجه گیری شیوع بالای این بیمار در سنین جوانی و در مردان ساکن مناطق روستایی و در مشاغلی مانند کارگری و کشاورزی مؤید این مطلب است که ارائه آموزشهای لازم درمورد این بیماری و ارتقای سطح بهداشت جامعه و محیط میتواند در کاهش بروز این بیماری مؤثر باشد.
روش ها مطالعه بهصورت مقطعی بر روی کلیه مبتلایان به بیماری سالک مراجعهکننده به مرکز درمان سالک شهرستان آران و بیدگل طی سالهای 1397 تا 1399 انجام شد. 1020 نمونه با تشخیص زخم سالک اسمیر مثبت که در دفاتر مرکز بهداشت شهرستان آران و بیدگل، ثبت شده بودند و پرونده کاملی داشتند. وارد مطالعه شدند.
یافته ها 1020 نفر به مراکز درمان سالک شهرستان آران و بیدگل مراجعه کردند. 60/6 درصد از بیماران مرد بودند. میانگین سن آنها 34/5 سال و 94/1 درصد آنها ایرانی بودند. بیشترین فراوانی شغلی مربوط به زنان خانهدار با 24/5 درصد بود. 43/6 درصد بیماران سابقه مسافرت را گزارش کردهاند. در 10/9 درصد بیماران تعداد زخم بیشتر از 6 مورد مشاهده شد. اندازه زخم 74/4 درصد از بیماران کمتر از 3 سانتیمتر بوده است. ازلحاظ آماری ارتباط معنیداری بین سن افراد با محل زخم دیده شد (0/01>P). ازلحاظ آماری بین جنس، شغل، محل سکونت و سن با اندازه زخم رابطه آماری معنیدار مشاهده شد (0/010<P)
نتیجه گیری شیوع بالای این بیمار در سنین جوانی و در مردان ساکن مناطق روستایی و در مشاغلی مانند کارگری و کشاورزی مؤید این مطلب است که ارائه آموزشهای لازم درمورد این بیماری و ارتقای سطح بهداشت جامعه و محیط میتواند در کاهش بروز این بیماری مؤثر باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اپیدمیولوژی
دریافت: 1401/1/19 | پذیرش: 1401/8/21 | انتشار: 1402/4/10
دریافت: 1401/1/19 | پذیرش: 1401/8/21 | انتشار: 1402/4/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
